Het zat ons weer eens mee want we troffen een zonnetje aan de hemel en normaal gesproken zouden we dan binnendoor naar Braga hebben gereden, maar omdat we hier deze vakantie al in de buurt waren geweest, besloten we toch de tolweg te nemen, en een beetje op te schieten, om op tijd in Braga te arriveren om zodoende deze vriendelijke stad met een wat langer bezoekje te vereren, ook al waren we hier al twee maal eerder geweest. (Zo dat is één zin)
Dus na het ontbijt de auto uit de parkeergarage gehaald, en noordwaarts gereden. Ook hier kwamen we even door bosbranden getergd gebied, waarover genoeg gezegd, dachten we, tot we later op de dag.... Enfin, lees het straks.
Het was drukker op de weg dan eerder deze weken, maar waarschijnlijk pikten we nog een staartje van de ochtendspits richting Porto mee. Want in Porto wordt gewerkt, zei ik gisteren. We reden vanaf Porto op het laatste stukje tolweg van deze rondreis, want morgen komt onze eindbestemming in zicht, Porto, waar we twee nachten verblijven, om vrijdag naar huis te vliegen. En dat stukje nemen we wél binnendoor.
Maar Braga dus. Ons hotel had ik uitgekozen, omdat het bovenop de berg naast de pelgrimskerk van Bom Jesus do Monte lag, en we de beroemde baroktrappen niet hoefden op te klimmen. We moesten met de auto wel een paar haarspeldbochten nemen om de col van de buitencategorie te bestijgen. Maar daar was het hotel, we werden warm ontvangen, wat belangrijk was omdat het hier bovenop de berg toch een paar graden kouder was dan in het dal. Onze kamer op de eerste verdieping met uitzicht op het met beeldhouwwerken opgesierde plein voor de kerk, was de mooiste van deze hele reis. Of eigenlijk: het uitzicht was het mooiste.
We wilden nadat we een snack en een bica hadden genomen in de horecatent, die ook bovenop de berg staat, waar je heerlijk Francesinha's kunt eten, wisten we van vroeger, met een prachtig uitzicht over Braga, eerst even naar een heiligdom drie kilometer verderop de berg, Sameiro. In 2015 wilden we dat ook al eens doen, maar door uitputting hebben we die poging toen moeten staken. Vol goede moed gingen we op pad, het pad dat ook met een stijging van 5% omhoog liep. (Terug liep het natuurlijk omlaag). Portugal is een katholiek land, en in de geschiedenis hebben ze daar ook veel van de architectuur vooral in de kerken en kloosters gestopt. Omdat architectuur me bijzonder interesseert, moet ik wel al die kerken aflopen.
Plotseling sloegen we een bochtje om, en zagen we dat ook hier de bosbranden hadden toegeslagen. De meest gevaarlijk overhangende dode bomen had men al gekapt, en de rest bood een troosteloze aanblik. Het hellingbos was in een baan van noordoost naar zuidwest helemaal afgefikt. De grote, met mos begroeide keien die als door zwarte Piet rondgestrooid op de hellingen lagen, waren schoon afgebrand. Het pad bleef maar omhoog lopen, en het schoot niet op. Op een gegeven moment waren we het erover eens: Ook deze poging gaat mislukken. En we keerden op onze schreden terug. Voor de kerk pakten we de funicular, de ingenieuze kabeltrammetjes die door een systeem met watertanks en zwaartekracht op en neer reden, namen een ida e volta (retourtje) en daalden de berg af. Beneden stond de bus al klaar om ons naar het stadscentum te brengen. We hebben daar even rondgelopen, en wat gegeten.
Ook nog even in een kerk gekeken. Jaja. Een eredienst voor Maria, Madre de Dios, katholiek ten voeten uit, en bezocht door voornamelijk vrouwen. Bibberig filmpje met de telefoon gemaakt. https://youtu.be/k2WWI1p50yY . Zet je speakers niet te hard.
We zagen hoe met een hoogwerker de kerstverlichting (!) van een kerk werd verwijderd, en zijn toen weer in de bus gestapt, waar een Portugees vrouwtje, die Inge nauwlettend had gadegeslagen, een gesprek in het Frans met ons aanknoopte, over de lengte van Inge, over het gebrek aan lengte bij Portugezen, over tulpenbollen, over haar zoon die verkering had met een Hongaarse, en over de bosbranden, die Portugal hadden geteisterd, en 140 doden hadden geëist. Ze was nog lang niet uitgepraat, maar ze moest de bus uit, ze was bijna thuis. Ze wenste ons nog een prettig verblijf, en wij haar.
Trammetje naar boven, en nog even in de kerk gaan zitten.
Toen naar de kamer, waar, toen ik uit het raam keek, het kerkplein wel in een heel mooi licht stond, Dat moest ik natuurlijk fotograferen. Inge zei: doe je best, ik ga zo in bad. Dus ben ik op pad gegaan en heb nog wat plaatjes geschoten van de hellingen, het kerkplein en- van de trappen van de Bom Jesus. Tóch naar beneden gelopen, alle trappen af, en toen weer naar boven, alle trappen op. Uitgeput, maar voldaan. En die paar calorietjes kon ik nog best missen, na al die pastellaria's van de afgelopen dagen. Mooie zonsondergang, trouwens. Vandaag veel gefotografeerd, maar niet alles gepubliceerd.

Geschreven door John.en.inge.op.reis