Wakker geworden en een ontbijtje klaargemaakt. Gisteren hebben we in Spanje croissants gekocht, en vanochtend in de oven opgepiept. Maar dat maakte ze tot overvette, slappe deegklonten, waarmee je dus geen aangenaam ontbijt kunt samenstellen. We hebben beiden onze eerste hap croissantklont niet doorgeslikt, en alles wat met croissant te maken had, weggegooid. Maar geen nood, we hadden ook nog papos seccos in huis, die we in het breedbekbroodrooster hebben getoast, en die smaakten voortreffelijk. Na het ontbijt de vuile vaat afgewassen, bed opgemaakt (Ja, appartement), boel aan kant en onder de douche. Het was dus al half elf Local Time toen we naar buiten stapten, de zichtbaar zonloze zondag tegemoet. Dat klopt niet helemaal; ten eerste: het was binnen ook al zondag geweest, en, ten tweede: achter de wolken schijnt altijd de zon. We liepen naar Fantasy voor een bica met pasteis de nata, maar ter hoogte van Sol e Praia, waar hard verbouwd werd, wijzigden onze plannen. In plaats van linksaf sloegen we rechtsaf en hadden we ineens andere plannen, in de A.A.A.-categorie : Avenida voor Americano's en Appeltaart. Ook een goed plan.
Het dunne zonnetje begon tussen de wolken door te schijnen en we namen plaats op het buitenterras. Op dat moment verdween het directe zonlicht, maar we moesten nog wel knijpen, want geen zonnebril meegenomen. De temperatuur was nog wél lekker. We bestelden de koffie mét bij Cristina, en keken naar de passerende mensen en wolkendeken. In de verte, boven de oceaan zagen we dat zich donkerder wolken samenpakten, die langzaam naar het land kwamen drijven. We dachten nog even over het plankier te gaan lopen, maar we waren nog maar 5 meter van Avenida verwijderd, toen Inge de eerste kleine regendruppeltjes voelde. We zijn op onze schreden gekeerd, en via de Spar voor Rabo de Boi (Ossestaartsoep) terug naar het appartement gegaan. Met een stokbroodje een heerlijke zondagsluch.
Daarna hebben we nog even naar Feyenoord - PSV gekeken. Hoewel je het op het eerste gezicht niet zou zeggen dat dat zou kunnen lukken, heeft Feyenoord tóch nog de Marmotjes weten in te maken met 3-1.
Toen was het weer terrassentijd geworden, en liepen we gehoofddoekt en gecapuchonned naar de Avenida, terwijl ik langzaam een gespikkeld wereldbeeld kreeg. Het regende weer eens. Bij Avenida zaten Willem en Johanneke, Jeanneke, Ko en Mieneke én een mij onbekende vrouw aan twee bijeengeschoven tafeltjes. De mij onbekende vrouw stond op, en stelde zich aan mij, en aan Inge, voor. Ze heette Carla, ze was voor twee weken "op proef" in MG, had mijn blog gelezen, en wilde wel eens kennis maken met de Monte Gordo Bastards, en kijken of MG een leuke bestemming zou zijn voor volgend jaar.. Carla kwam uit Huizen. Niet Uithuizen, maar Huizen, in 't Gooi, wat niet aan haar Gooise "R" te horen was. Wel een zachte "G", want oorspronkelijk kwam ze uit Zuid-Limburg. We zullen haar de komende twee weken wel vaker tegenkomen.
Het werd donker, en tijd om naar huis te gaan. Tijd voor Nasi, en Lubach. Enne sorry, geen foto's, terwijl fotograferen ééns toch mijn grote liefhebberij was. Aan de andere kant : Het was vandaag óók een rustdag !

Geschreven door John.en.inge.op.reis