Vorige week kochten we bij Mercadona in Ayamonte denk ik de lekkerste sinaasappelen die ik ooit gegeten heb. Groot, zwaar (dus veel sap) en lékkerrrrr! Maar op is op,en daardoor voelden wij de noodzaak om een nieuwe lading naranjas te gaan halen. Dat moest gebeuren in Ayamonte, bij de Mercadona. Maar het was Sabado (zaterdag) dus we zouden wel eens wat drukte kunnen verwachten. We stapten in de Captur en reden langs de bosweg, via VRSA naar Castro Marim. Daar was de eenmaandelijkse zaterdagmarkt al in volle gang. Snel rechtsaf, richting ESPANHA, zoals de borden aangaven. Bij Lidl het een en ander ingeslagen, maar niet alles, en toen naar de naastgelegen Mercadona voorde rest en de sappige Naranja's, -het sap loopt je langs de ellebogen. We waren koud binnen bij Lidl, toen mijn telefoon ging. Het was ene Antonio de Trammelant e Schoorsteenbrand, die bij ons naar de documentaire van Massada wilde komen kijken. Ik zei dat we in Spanje waren, maar snel naar MG zouden rijden. Z.g.z.g. (Zo gezegd, z.....) en voorzien van nieuwe mondvoorraad spoedden we ons naar huis. De boodschappen moesten uitgepakt, en toen ik uit het raam keek, zag ik Ton en Mary (alias Antonio e Maria) al naderen. De spanning nam toe, en de muziek begon dramatisch te spelen. Ik liep naar beneden, deed de poort open, en daar stonden Ton en Mary met een doos. Boven gekomen bleek de doos afkomstig van een pastellaria (gebaktent), dus koffie en thee gezet ter begeleiding van het gebak.
Hierna was het de beurt aan de wijn. De Massada-documentaire, met de geschiedenis van de befaamde band, werd door Ton met veel interesse gevolgd, en hij hoorde ook voor hém nog wel wat nieuwe nieuwtjes. Ik hoorde ze ook.
Het was inmiddels al laat geworden: Eén uur over borreltijd, dus we zijn naar Avenida gelopen, waar de Delegatie van de Goegemeente der Lage Landen in allerijl was bijeengekomen. Ook Johanneke en Willem I waren aanwezig, en Ik kreeg de pot Piccalilly overhandigd, die Johanneke voor ons had meegenomen. En nog een cadeautje speciaal voor mij. Zenuwachtig pakte ik het uit, en na wat gefriemel zag ik het. Dit ontbrak nog aan mijn verzameling. Een Calçadeira !! Ik was werkelijk zeer verguld met mijn calçadeira, en toonde iedereen die hem zien wilde mijn calçadeira, vervuld van blijdschap en trots. Dankjewel Johanneke , voor de piccalilly en de calçadeira. Wat zegt U? Wat is een calçadeira? Gewoon, een schoenlepel, het enige van de twee objecten die in ons appartement ontbraken, wat ik onomwonden had weergegeven in mijn vlog.. Wat zegt U, wat is het andere ontbrekende object? Welnu, een staaf goud van 1 kilogram. Dus als ú zich geroepen voelt, houd ík mij aanbevolen.
Zo kwam aan deze Sabado ongemerkt een eind. Tot straks...

Geschreven door John.en.inge.op.reis