Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen, waardoor we een beetje later dan gebruikelijk waren. Na het ontbijtje met stevig Aldibrood was Inge de eerste om de badkamer te enteren. Met zijn tweeën voor de wastafel is niets, dus ik moest even wachten. Toen ik aan de beurt was, was k dan ook flink later dan anders. Ik stond me te scheren, toen ik de hulptroepen hoorde binnenkomen. Ze gingen eerst de bedden opmaken, dus snel maakte ik de scheerbeurt af. Gekleed in onderbroek verliet ik de badkamer, de dames moesten die ook nog onderhanden nemen, en liep de slaapkamer in waar ik mijn kleren had klaargelegd, en waar de kamermeisjes met de lakens stonden te worstelen. Ik zei 'sorry'. Ze zagen mij in mijn onderbroek lopen en riepen in koor 'no problem' Toen ze vol bewondering mijn gespierde torso aanschouwden, begreep ik ook wel, dat ze daar geen probleem in zagen. Snel had ik mij aangekleed, pakte bril en knip, we deden ons mondkapje voor onze neus en we verlieten de kamer, die we later op de dag weer geheel spic en span zouden aantreffen. We pakten de lift naar de tweede, om Lenie op te halen en verlieten gedrieën het hotel. Het had gemiezerd.
Avenida lag een beetje verloren in de regen te wachten, maar we lieten ons de koffie en thee, zonder pasteis de nata, maar mét appeltaart goed smaken. Gerda en Barry troffen ons nog in Avenida, waarna we al snel weer uiteen gingen. Wij wilden vanavond een biefstuk eten, en zouden even de boortwok aflopen om te kijken welke restaurants open waren, en bovendien nog biefstuk op het menu hadden staan. De zee zag er weer anders uit, en we zagen dat de wolken boven zee een lek begonnen te vertonen, en vervolgens leeg liepen. Het resultaat van ons restaurantonderzoek was echter bedroevend, want er viel niet veel in de pul. We wilden nog even bij @Willem op de Infante Dom Henrique kijken, en die bleek open te zijn, en er prijkte een biefstuk met knoflookboter op de kaart. Omdat we misschien moesten bespreken voor vanavond, stapte ik gemaskerd naar binnen. Op het raam van @Willem staat vermeld, Nederlands Eetcafe, dus ik vroeg de dame, die mij tegemoet kwam lopen, of zij Nederlands sprak. 'No'was het antwoord 'English' Ik zei dat ik dat niet erg vond, en vroeg haar of ik moest bespreken. Ze zei dat dat niet hoefde, maar wél mogelijk was.
Dus ik besprak voor 3 personen, en zij vroeg onder welke naam. Ik zei 'John, want mijn achternaam wil je niet weten' En dat vond zíj dan weer niet erg.
Via het hotel, om de autosleutels op te halen, stapten we in de auto. We zouden even in Castro Marim te gaan kijken, maar na nog geen 50 meter veranderden wij onze bestemming. Tavira zou het worden. het kunstenaarsstadje met pottenbakkers, charlatans en ander ongeregeld. En bovenal (letterlijk) het Castello. Over de A22 ging het met gezwinde spoed, en met af en toe een regendruppel.
We vonden een parkeerplek, en staken de Romeinse brug over, die geen Romeinse brug is, maar uit de 19e eeuw stamt, en zo heet omdat er vroeger op die plaats ooit een Romeinse brug is geweest. Er is echter niemand meer in leven die die brug heeft aanschouwd. We gingen even een hapje eten, en we liepen naar een ons bekend tentje op een ons bekend pleintje, en zagen dat de uitbater goed had geboerd sinds ons laatste bezoek, jaren geleden. Hij had een groot plankieren terras voor zijn deur gelegd. De dames namen een tosti, en ik bacalau Bras, de nationale schotel. Heerlijk. Toen we uitgegeten waren, en uitgepraat met een in Altura wonende Deense familie, liepen we naar het Kasteel, over de brug, het waterpeil was gestegen, we moesten nog een flinke klim doorstaan, en liepen de prachtige kasteeltuin binnen. Het was even droog, en dus gelegenheid om foto's te schieten. Na een tijdje daalden we de trappen weer af, naar de parkeerplaats, naar de auto, en reden naar Avenida. Ze mochten ons eens missen!
In Avenida zat iedereen al druk in conclaaf bijeen. Wij mengden ons in de massa, en het werd nog gezellig. Via het hotel liepen we naar @Willem voor de Biefstuk Knof. Ook lekker, en de dames vonden het best nog een herbezoek waard. Het was best een inspannende dag geweest. Dag ten einde, morgen verder.

Geschreven door John.en.inge.op.reis