Dan is de dag van vertrek aangebroken. Ruim voor 7 uur staat Leon al in de badkamer. Had geen geweldige nacht achter de rug. Ik draai me nog een keer om. Ik vind 7 uur vroeg genoeg om op te staan. De koffer kunnen op slot, de warmere kleding voor de reis kann weer aan, en gaan... Om uit te checken hoef ik ook niet in een rij. Dus vooralsnog gaat het voorspoedig
Bij het inleveren van de auto ook geen enkel probleem. Het kapotte lampje (breedstraler/mistlampje) in de bumper, dat in Milwaukee al kapot was, werd niet eens opgemerkt.

Leon heeft bij Hertz, waar geen rij stond, nog even persoonlijk gecheckt hoe het met zijn status was. Op enkele e-mails die gestuurd zijn naar Hertz, is niet gereageerd tot nu toe. Bleek dat zijn status nog steeds niet gewijzigd is. Er mag door elke gerelateerde verhuurders bij Hertz (o.a. Thriffty, Dollar) nog steeds geen auto aan hem verhuurd worden. De al betaalde rekening staat nog steeds als niet betaald!! Hij kreeg nu wel een rechtstreeks telefoonnummer om te bellen als we weer thuis zijn. Dat dan maar doen t.z.t.

Het inchecken bij de automaat, er komt geen mens meer aan te pas, ging ook redelijk vlekkeloos. De koffers afgegeven. Tijd voor een bakkie en een hapje. Dus bij de Starbucks een bak koffie gekocht, en met nog wat left-over pecankoek en citroen cake een prima ontbijt gehad.

Vervolgens op naar de security. Het paspoort van Leon icm. de boarding-pas is ineens niet goed. Volgens de douanier moeten we terug naar de United balie om e.e.a. in orde te maken. Als ze vervolgens bij mijn paspoort ook een foutmelding krijgt, twijfelt ze ineens aan de apparatuur. Na het dubbel-checken met een collega, worden we naar een andere security-balie meegenomen. Daar klopt het ineens wel allemaal. Pff, scheelt weer een hoop gedoe.

Daarna volgt de bagage-check. Onze beide bakken moeten daar een nader onderzoek ondergaan. Bij Leon wordt niets bijzonders gevonden. Ik had schijnbaar hier, wat nergens anders nodig is geweest, mijn e-book uit mijn tas moeten halen. Toen nog eens door de scanner, en wel akkoord. Vervolgens hebben we nog 1.5 uur de tijd voordat we gaan boarden.

Als we helemaal klaar zijn voor vertrek op tijd, en we al taxiën richting startbaan, besluit een jongedame dat ze het vliegtuig uit wil. Dat betekent dat het vliegtuig weer terug moet naar de gate. Maar ook de handbagage en koffers weer van boord moeten. En er weer een nieuw tijdslot moet worden aangevraagd. We lopen daardoor 30 minuten vertraging op. Onze overstaptijd in Chicago voor de vlucht naar Amsterdam was maar 54 minuten. Dat is nu nog maar net twintig minuten. Ben benieuwd of we dat halen. Misschien even checken bij de stewardessen.

Het was op zich een fijne vlucht, er was zelfs entertainment in de vorm van een selectie van films, tv enz. Maar de overstap was heel krap, door de (onnodige) vertraging in Las Vegas. Mijn buurmannen in het vliegtuig zaten ook op hete kolen. Bleken 2 Belgen te zijn, met een zelfde vertrektijd als wij.

Aan de overige passagiers, die geen (krappe) overstap tijd in Chicago hadden, werd gevraagd om te blijven zitten. Dit, totdat alle andere passagiers met haast, waaronder wij dus, het vliegtuig hadden verlaten. Dat ging dus niet goed. Want tegen de tijd dat wij, die op 2/3 van de rijen in het vliegtuig zaten, mochten gaan lopen, was het hele vliegtuig voor ons al leeg!!

We hadden uiteindelijk een stief kwartiertje om van de aankomstgate naar de vertrekgate te komen. Maar het bleek op dezelfde rij, alleen 8 gates verderop. Gelukkig ging dat goed, en moesten we zelfs nog even wachten! Op tijd om de vlucht van ruim zevenenhalf uur te "ondergaan".

Een prima vlucht achter de rug. Leon heeft af en toe zijn luiken dicht gedaan. Maar dat waren hazeslaapjes. Dat is mij helaas weer niet gelukt. We landen keurig om 9 uur. Twintig minuten eerder dan verwacht. Maar dan is het altijd weer een stukje vanaf de gate naar de bagage- band. Met dit keer een giga lange rij voor de paspoort controle. Daarna de koffer weer oppikken en op zoek naar onze trouwe taxi chauffeur.
Keurig om half 12 op vrijdagochtend worden we bij ons huis afgeleverd.

De lange reis, donderdagochtend vertrekken uit Las Vegas en vrijdagochtend aankomen in Amsterdam, zit er weer op. De lange dag, met ergens een zwart gat van 9 uur tijdsverschil, ligt voor ons. Dat wordt weer een gevecht met de jetlag. Maar dat hebben we er graag voor over.

Geschreven door Lee-en-han-reizen