Half 8 opgestaan na een goede nacht. Zo eerst op zoek naar een ontbijt. Gisteravond het eten overgeslagen, na de, meer dan ruime, lunch die middag.
Daarna eens bekijken hoe we naar Arlington gaan. We kunnen lopen, maar ook met de metro. Die laatste optie heeft mijn voorkeur.

En het is de metro geworden. Relatief eenvoudig en goedkoop met de metro naar Arlington gereisd. Het is zowaar weer mooi weer. We besluiten zelf wat highlights, lopend, te bezoeken. We beginnen bij het graf van John F. Kennedy met vrouw en kinderen. Op onze reis vorig jaar in Dallas de plek bezocht waar hij is doodgeschoten. Nu hebben we zijn graf bezocht.

We dwalen over de gigantische begraafplaats, met meer dan 400.000 graven, en elke week komen er ong. 35 bij!! We zijn op weg naar het graf van de onbekende soldaat. Daar loopt een erewacht die elk uur gewisseld wordt. Het is een indrukwekkende poppenkast. Er zijn ook wat scholen die, om de beurt bloemen leggen. Die worden begeleid door de The Last Post. Als de volgende school aan de beurt is, wordt de krans verplaatst naar de voorzijde van het gedenkteken.

Dan wordt het weer tijd voor de volgende stop. Opnieuw met de metro, beviel toch wel goed. Het reisdoel is het Pentagon, en dan niet het gebouw zelf, maar de 9/11 memorial. Bij het Pentagon zelf mag er niet gefotografeerd worden. Bij het memorial wel. Mooi en sfeervol monument. Banken met elk een naam van een slachtoffer met daaronder stromend water. Wijst de bank naar het Pentagon, dan was het een medewerker die omgekomen is. Wijst de bank de ander kant op, dan was het een passagier uit het vliegtuig.

Overal in Washington krioelt het van de schoolklassen die allemaal lerend "ontspannen". Bij elke attractie zie je klassen met opdrachten / vragen rondlopen.

De volgende stop is het Capitool, opnieuw met de metro. Maar eerst een echte Amerikaanse lunch , gehaald bij een van de foodtrucks die bij het station staan. Dan richting het Capitool gegaan. Daar een rondje om de vijver gelopen, foto's gemaakt en even lekker van de zon genoten. Op de terugweg naar het station hebben we een ijsje gekocht. Daar hebben we ontzettend van zitten genieten. Dat moest ook, want de hoorntjes softijs kosten $ 7.50 p/st.

Ook zijn we het National Museum of the American Indian ingegaan (alle musea in het centrum van Washington zijn gratis) en daar even rondgelopen in de airco. Mooie Indiaanse kunst-en gebruiksvoorwerpen gezien. Ook stukjes geschiedenis enzo meegekregen. Maar het wordt tijd voor een volgende bezienswaardigheid.

We hebben het Vietnam Memorial nog op de planning. Maar die ligt weer helemaal aan de ander kant van de stad, bij het Lincoln Memorial. Vanaf de metro is het wel een stukje lopen. We moeten ook weer bij het Lincoln Memorial oversteken. Daar is het extreem druk.

Blijkt er een Sunset Parade van het United States Marine Corps op het punt van beginnen. Daar blijven we wel voor wachten. Het is een show met de militaire band. Die moeten allemaal danspasjes onthouden, en patronen lopen. Daarna een militaire parade, en ook weer allerlei exercities, in allerlei patronen. Indrukwekkend om te zien, maar ik zak op een gegeven moment wel door mijn hoeven. Leon heeft het hele uur volgemaakt. Ik heb na drie kwartier een bankje opgezocht.

Na de show toch nog even naar het Vietnam Veterans Memorial gelopen, maar dat idee hadden een hele grote groepen van diverse schoolklassen ook. Dus geen goede indruk van het monument kunnen krijgen. Iets rustiger was het bij het Vietnam Women Memorial. Daar nog even rondgelopen. We werden verrast door alle vuurvliegjes, die voor een klein beetje vuurwerk zorgden in het gras.

Toen ging bij ons allebei het lichtje een beetje uit. We waren inmiddels 11 uur op de been. Maar het was nog een half uurtje terug lopen naar het hotel. Bij Harrie's Bar, bij het hotel, nog even een hapje gegeten. En om 10 uur deden we onze kamerdeur weer open.
Mooi geweest voor vandaag. Morgen nog 1 dag Washington, waarschijnlijk wat musea bezoeken.
Zometeen, denk ik, heerlijk slapen.

Geschreven door Lee-en-han-reizen