Ik heb heerlijk geslapen, maar voel me bij het ontwaken helemaal niet lekker. Ben al een paar dagen wat grieperig, dus we stoppen er weer wat paracetamol in en hopen de dag een beetje goed door te komen.
We hadden een heel uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel, en hebben heerlijk gegeten. Daarna op ons gemak op weg. Voor een rit van ongeveer 3 uur naar Capitol Reef National Park. Onderweg schijnt heerlijk de zon, en we hebben niet echt haast vandaag. In Loa wat boodschappen gedaan voor de lunch, en daarna doorgereden via Bicknell en Torrey naar Capitol Reef National Park.

De weg ernaar toe is al een feestje. Schitterende rode rotspartijen die wel wat weg hebben van Brice National Park, maar dan in het rood! Het park zelf is voor onze gewone personenauto redelijk onbegaanbaar, want er zijn veel onverharde paden. Het heeft echter wel een scenic route. Omdat ik me steeds beroerder voel, en mijn hele hoofd vol zit, ben ik ook niet in de mood om een trail te lopen in de hitte. We besluiten eerst lekker te lunchen bij de picknickweide na het bezoekerscentrum.

Daarop volgend starten we met de scenic route van 20 mile, oneway, dus dezelfde weg weer terug. Het is echt een hele mooie route door een heel mooi park. Maar het park is schijnbaar nog wat ondergewaardeerd, gezien het bezoekersaantal. Zonde!!
Aan het einde van de scenic route pakken we stiekem toch een stuk onverharde weg mee een Gorge in. Wel heel mooi ook.

Gaandeweg voel ik dat ik ook koorts krijg, en ga me ook steeds beroerder voelen, balen is dat!
We besluiten daarom terug te rijden naar Bicknell en de Aquarius Inn waar we zullen overnachten. Rond een uurtje of 4 draaien we de parkeerplaats op van dit grote, mooie motel. Zeker voor zo'n gehucht dat Bicknell blijkt te zijn. Er zijn ook niet veel gasten, maar dat zal me worst wezen, ik voel me gewoon hondsberoerd. Ik duik gelijk het bed in, ik wil alleen nog slapen. Manlief heeft een WK voetbalwedstrijd gevonden en installeert zich voor de tv, terwijl ik indommel.

Na twee uurtjes redelijk opgefrist wakker geworden. Bij het regelen van de reis dit motel gekozen omdat er een restaurant bijzat, maar helaas is dat inmiddels gesloten. Dus moeten we de auto in om ergens wat eten te scoren. Vlakbij Torrey zien we een bord van Le Diablo, en besluiten daar maar te gaan eten. Dit blijkt een onverwacht hoogstaand restaurant, met on - amerikaanse gerechten. Alles wordt met klasse geserveerd, het ziet er allemaal goed uit en smaakt ook zo. Kortom, heerlijk gegeten, alleen de rekening is iets hoger dan de doorsnee Amerikaanse eettentjes. Maar zeker niet superduur.

Terug naar het hotel, waar ik er weer wat medicijnen ingooi, lekker warm ga douchen en naar bed. Ik hoop dat ik me morgen beter voel!

Geschreven door Lee-en-han-reizen