Vandaag is de dag dat we onze vlucht naar huis, op last van TUI / de Nederlandse regering gaat plaatsvinden. We staat lekker bijtijds op, om half 8! Na het wassen en aankleden, kunnen de laatste zaken in de koffer. Daarna nog één keer op het balkon aan het ontbijt. Alle restanten van onze boodschappen van ruim een week geleden maken we op. Rond 9 uur zwaaien we naar de, meer dan vriendelijke, medewerkers achter de bar, en spreken de wens uit voor een spoedig weerzien.

Een rustige rit naar het vliegveld volgt. Bij het vliegveld de buitenzijde van de auto goed gefotografeerd, mocht men achteraf ergens over gaan piepen.
Na het controleren van de boarding-passen en het inleveren van de koffers nog even ter afsluiting een frappe gedronken. Dan door de douane. In de taxfree zone waar we doorheen geleid worden nog even gezocht naar souvenirs. We zijn er niet aan toe gekomen op zoek te gaan naar souvenirs. Stond gepland voor ons bezoek aan Zakynthos, maar dat is helaas niet doorgegaan. Ook in de taxfree zone geen acceptabel souvenir gevonden. Dus helaas pindakaas, een volgende keer beter🙄!

Om half 11 zitten we in de vertrekhal. Daar zijn ze net een vliegtuig naar Warschau aan het boarden. De luchthaven politie pikt voortdurend (alleenreizende) jongeren ertussen uit, en verdwijnt telkens met zo'n groepje naar buiten, buiten ons gezichtsveld. Dus wat en waarom is ons niet helemaal duidelijk. Ons vliegtuig gaat pas om 11.30 uur boarden. Benieuwd wat er dan gebeurd.

Het boarden van ons vliegtuig gaat probleemloos. Er wordt niemand uitgepikt en we vertrekken keurig op tijd.
Een probleemloze vlucht brengt ons eerder dan gepland terug op Nederlandse bodem. Alleen moeten we ouderwets via de trap het vliegtuig verlaten, en lopend het luchthaven gebouw van Schiphol in, want de gate is defect!
Onze zoon Tim komt ons straks ophalen. Dus we wachten in een heerlijk zonnetje op onze rit naar huis.

Wel een beetje dubbele situatie. Geredeneerd vanuit de regels van de quarantaine, mogen we met niemand de komende 10 dagen kontakt hebben. Maar hoe kom je dan thuis? Afgesproken dat we ons mondkapje ophouden, en onze handen ontsmetten voor we instappen in de auto. Daarna, bij thuiskomst zullen we ons volledig onthouden van elk kontakt, met wie dan ook.
Raar om thuis te komen, en vervolgens nergens meer heen te mogen, voor de komende 10 dagen.
We hebben er in ieder geval wel Griekse temperaturen bij. Alleen een beetje jammer dat die mooie en heerlijke zee niet in onze achtertuin ligt.
De komende dagen blijven we doen of we op vakantie zijn. Dus bestellen we lekker maaltijden voor het avondeten, en drinken er lekker een wijntje bij.
Anders is het helemaal zo'n abrupt einde van de vakantie!
Dit verslag stopt nu wel. Want er zal weinig spectaculairs of interessants te melden zijn vanuit onze achtertuin.🤣🤣

Geschreven door Lee-en-han-reizen