Om 7 uur weer opgestaan. We willen namelijk bijtijds de weg op naar onze belangrijkste bezienswaardigheid vandaag. We gaan namelijk naar Cape Canaveral, het Kennedy Space Center. Om 8 uur zitten we in de auto, nadat we het left-over broodje van gisteren als ontbijt hebben verorberd.
Hopen dat deze reis wat voorspoediger verloopt dan gisteren.

We zijn natuurlijk in The Sunshine State, dus onderweg komen we hele velden met zonnepanelen tegen. Da's makkelijk scoren hier. De snelweg is omzoomd door bebossing. Daar staan de dennenbomen gebroedelijk naast de palmbomen. De buitentemperatuur is om half 9 al 26°c, dus dat beloofd weer wat voor de rest van de dag!

Het is vandaag, volgens de meneer op de radio, de officiële start van The Hurricane Season. De titel van dit verslag heeft daar hopelijk niets mee te maken! Vooralsnog heb ik, ook op de televisie, niet gezien dat we in de gevarenzone zitten. Dat wil ik graag zo houden.

Het is nu 4 uur in de middag, en dit is vanaf half 10 vanmorgen het eerste moment dat ik tijd heb / neem om aan mijn verslag te werken.
Om half 10 vanmorgen arriveerden we bij het Kennedy Space Center Cape Canaveral. Na betaling van een, niet malse, entreeprijs van $50 p/p (excl. taxes maar incl. senioren korting), mogen we het park in.

Daarna zijn we van de ene naar de andere show, attracties, films en busritten gegaan. Tussendoor geluncht bij de hal waar de Apollo 8 in volle glorie te zien is. We wilden graag buiten eten. De daar aanwezige kraaien konden vooral Leon z'n lunch wel waarderen. Terwijl we naar buiten komen, zetten ze vol de aanval in op het blad van Leon. En daar stond nu ook net een beker Pepsi light. Dus die belandt met een klap op het plaveisel. Dat is natuurlijk balen. Terwijl Leon binnen een nieuwe beker gaat halen, moet ik met hand en tand z'n blad met eten verdedigen. Na deze onderbreking hebben we na de lunch nog diverse attracties bekeken.

Space is niet persé ons ding. Maar het was allemaal interessant en indrukwekkend genoeg om er zolang rond te lopen. En dan hebben we nog een selectie gemaakt uit het aanbod, en dus niet alles gezien. Rond 4 uur vinden we het gezegend. Misschien is het eens tijd voor een verfrissende duik. In ieder geval gaan we richting Daytona Beach. Onze overnachtingsplaats voor vandaag.

Echter onderweg begint het te regenen. Misschien is dat de enige verfrissing die we vandaag krijgen!

We zitten ook nog steeds wat te klooien met de Tomtom. We hebben de reserve aan de praat gekregen. Deze heeft echter de neiging na een minuutje of acht automatisch uit te schakelen. Dat is niet erg als je 100 km rechtdoor moet. Maar als je je bestemming nadert en bij een cruciaal punt gaat hij net op zwart, dan heb je een probleem.

We hebben ons hotel gelukkig zonder omleiding bereikt. Het is iets meer vergane glorie dan op de foto's. Een grootscheepse renovatie is aanstaande. En dat zeezicht mag je, met een kamer op de begane grond, naast het zwembad, ook met een korreltje zout nemen. De kamer zelf is wel gigantisch, met een aparte keuken (alleen geen pannen) en een keukentafel, 2 giga bedden en een fauteuil. Die ene nacht gaat wel lukken.

Nu zitten we (om half 7) met onze billen op het zand in het zonnetje. We zijn voor de eerste keer deze vakantie de zee in geweest. Dat er nog meer keren mogen volgen.

Geschreven door Lee-en-han-reizen