Om half 7 gaat de wekker. Het scheelt dat we allebei al om 6 uur wakker waren. We hebben nog even liggen dutteren tot de wekker ging.
De shuttlebus komt, als het goed is, ons om 8 uur oppikken. Deze zet ons af bij het vliegveld. Daar gaan we dan richting de car rental en hopen een leuke auto te kunnen uitzoeken.

Miami en Hotel Shelley waren leuk en goed. We hebben genoten en zijn bijgekomen van de lange vliegreis. Op naar nieuwe avonturen.

De shuttle was ruim op tijd. En na het oppikken van diverse andere reizigers gingen we richting het vliegveld. Om kwart voor 9 schoof Leon aan in de rij bij autoverhuurder Alamo. Maar het was een bescheiden rij en er waren voldoende loketten open. Dus dit kost geen uren.

En dat klopte inderdaad. Om kwart over negen zitten we in de auto van onze keuze. We moeten alleen $ 40 extra betalen omdat we de auto al ophalen voor de afgesproken tijd. Het is een nieuwe VW Jetta, in een onbestemde kleur grijs met 3000 km op de teller, geworden. Onze ride voor de komende 10 dagen. We storten ons in de relatieve drukte rond Miami. Eerste bestemming West Palm Beach.

Maar er moeten ook nog boodschappen gedaan worden. Dus het eerste "benaderbare" winkelcentrum gaan we heen. Dit is in Hialeah, en daar bevindt zich een redelijk grote Publix, wat een soort Walmart is, maar dan voor Florida e.o.

Onderweg vinden de route minder pittoresk dan we verwacht hadden. Ook worden we een kant opgestuurd, door de Tomtom, die we niet op willen. Dus tikken we een plaats in die op de gewenste route ligt. Dus gaan we naar Boca Raton. Daar worden we naar de historische binnenstad geleid. Niet echt de eindbestemming.

Daar zien we wel een mooi parkje liggen met wat bankjes. Kunnen we eindelijk ontbijten / lunchen. Dus alle gekochte ontbijtspullen uit de auto en even lekker een hapje eten, in het park, genaamd Sanborn Square. Om half 2 zijn we klaar om onze reis te vervolgen. Hadden we nu maar niets lelijks gezegd over de Tomtom 😉. Want de Tomtom weigert dienst. We denken dat hij oververhit is. Hij geeft aan dat hij geen bruikbaar GPS-signaal kan vinden. Toch maar gaan rijden, in de hoop dat het signaal alsnog wordt opgepikt.

De Tomtom blijft dienst weigeren. De reserve Tomtom is niet opgeladen. Tot overmaat van ramp ben ik de gedetailleerde kaart thuis vergeten.😡 Dat wordt ouderwets navigeren met de kaarten die we wel hebben. De ene is een klein kaartje van Alamo en één globale kaart van RandMcNally.

Met Google maps op de telefoon van Leon zijn we toch bij de Manatee Lagoon in West Palm Beach terecht gekomen. Manatee's zijn een soort zeekoeien die ernstig bedreigd worden. Bij de Lagoon waar we gaan kijken, ligt een krachtcentrale. Die loost warm water, waar de Manatee's, in de koudere maanden, op af komen. Helaas is het inmiddels wat warmer, dus geen Manatee te bekennen.

Door het gedoe met de Tomtom is het inmiddels al kwart voor 4. Ook heeft Leon, door het gebruik van GoogleMaps, zijn datalimiet volledig gebruikt!
Vreemde eerste dag on the road.

We besluiten toch de India River Lagoon Treasure Coast Scenic Highway te rijden. Dan kunnen er bij Fort Pierce weer af. Daar overnachten we vannacht.

Onderweg komen we een grote Walmart tegen. Daar gewoon een nieuwe "Tomtom" gekocht, een routeplanner van RandMcNally, dezelfde als van de fysieke wegenkaarten. En, jawel hoor, koortslipzalf! Want hij is er weer, de vakantie koortslip.

Ik heb ook een nieuw RandMcNally road map 2020 gekocht. De oude is uit 2013 en hij raakt versleten. Er zitten bladzijden los enzo. Ik gebruik hem thuis vaak om de route uit te zetten. Dus ik ben weer up to date😂.

De Scenic Highway valt wat tegen. Ik had gedacht letterlijk tussen de zee en de Lagoon te rijden. Maar we zie alleen af en toe wat water aan beide kanten tussen de bomen door. Het is inmiddels 6 uur. (Wat is er met de tijd gebeurd vandaag?) We moeten ons motel zonder enige navigatie en/of kaarten zien te vinden. Het liefst bij daglicht. Dus we rijden maar door. En nemen geen tijd om even bij zee te kijken enz.

Bij binnenkomst van Fort Pierce voor de zuidkant van de stad gekozen. Gestopt bij een verlaten benzine station om uit te zoeken hoe we moeten rijden. Daar stond toevallig een politie agent om een telefoontje te plegen . Die moet de weg toch weten, en inderdaad kon hij het ook goed uitleggen. Half 7 ingecheckt bij Days Inn. Nog zo' n leuk probleem. Geen stroom bij het bed voor het anti- snurk / anti apneu apparaat van Leon.😦 Dus weer terug naar de receptie hoe we dat moeten oplossen. Hij komt terug met een verlengsnoer, en daarmee is het probleem opgelost.

Zo meteen even bij het restaurant bij het motel eten. Vanavond de koffer opruimen /reorganiseren, en wat zaken in de auto zetten.
We komen de avond wel door.
Morgen hopelijk een "meer genieten" dag.😑

Geschreven door Lee-en-han-reizen