Vandaag gaan we voor 2 nachten weer richting de "grote stad". Wij laten het platteland en de staat Wisconsin achter ons. Maar eerst gaan we deze morgen op zoek naar een Pow Wow. Een feest van de natives met traditionele kleding, dansen enzovoort. Staat al lang op onze wensenlijst. En er schijnt er 1 te zijn op onze route vandaag. We hebben alleen weer zo' n vreemd adres voor het terrein waar het is, dus eerst maar zien te vinden!

Om half 9 zijn we weer op pad. We rijden uiteindelijk weer over plattelandswegen omringd door bos. De bomen krijgen al de herfstkleuren waar sommige routes in Amerika bekend om staan. Fel rood, oranje en geel. Nu al mooi om te zien.

We moesten weer zoeken voor de plaats waar de Pow Wow plaats zou vinden. Uiteindelijk gestopt bij het tankstation naast het Ho Chunk Casino. Toevallig stond er een auto naast ons met twee jonge mensen erin, met duidelijke Indiaanse roots. Kleding achterin had ook duidelijk een Indiaanse snit. Gevraagd of ze naar de Pow Wow gingen, wat inderdaad het geval was. Gevraagd waar we heen moest. Bleek dat we er al voorbij gereden waren, maar het terrein niet als zodanig herkend hadden. We moeten wel even wachten tot het middaguur, voordat het spektakel begint. Dus maar rustig afwachten, ruim 3 kwartier.

Langzamerhand verschijnen er steeds meer mensen, jong en oud, in de traditionele kleding. Er zijn groepen afkomstig uit allerlei staten, maar wel van dezelfde stam (Ho-Chunk), die zich verzamelen rondom een, door henzelf meegebrachte, traditionele grote trom.
Vervolgens volgt er een soort wedstrijd om een zo origineel mogelijke uitvoering van, of een Indiaans gezang of een moderne song op Indiaanse wijze. Met uiteraard begeleiding van de trom. Er is vooral sprake van veel inside jokes, die wij niet echt meekrijgen.

Dan volgt daarna waar wij met name op zaten te wachten. De opkomst en het dansen van al die mannen, vrouwen en kinderen in de traditionele kleding. Een ritmisch en kleurrijk spektakel.

Daarna hebben wij het wel gezien en stappen we op. Aangezien we beide nog behoefte hebben aan een sanitaire stop, duiken we nog even het nabijgelegen Ho Chunk Casino van Black River Falls in. We scoren ook nog een gratis drankje en ik speel nog even wat. Overigens quitte gespeeld.

Om 2 uur de auto weer in, richting Minneapolis, met een tussenstop bij Willow Rivers State Park
Daar lopen we een heftige trail, die zo steil naar beneden gaat dat je jezelf moet tegenhouden. En iedereen weet dat wat naar beneden gaat, ook weer naar boven moet. 😞 En dat bij een temperatuur van 33°.
De beloning is een hele mooie grote getrapte waterval. Alleen is het, net als bij de gorge gisteren, gelijk een openbaar zwembad. Helaas geen foto te maken zonder mensen erop. Even op adem gekomen en wat foto's gemaakt. Daarna aan de barre tocht de berg weer op begonnen. Boven gekomen kan je me opdweilen en uitwringen.

Tijd om nog wat boodschappen in te slaan, en richting het hotel te gaan.
De Walmart van mijn lijstje was een verkeerde keuze. Ze hebben geen enkele versafdeling. En geen wijn!!
Gelukkig zit er iets verderop een Country Market. Daar is het sushi-dag. Daar een keuze in gemaakt, we hebben namelijk ook nog een broodje dat nodig op moet. Verderop zit ook nog een slijterij. Ook daar wat voorraad ingeslagen.

Tijd om naar het centrum van Minneapolis te vertrekken. Het is druk op de weg, nog een stukje avondspits. Dus het is opletten geblazen. Maar we bereiken ons schattige hotel, op een eiland midden in de stad en in de Mississippi. Het is wel heel rustig, maar ook heel chique. Voor twee nachtjes een prima onderkomen.

Geschreven door Lee-en-han-reizen