Gisteravond nog lekker buiten gezeten op onze patio! Rond 11 uur ons bed opgezocht en heerlijk geslapen.
Kwart voor 7 er weer uit en na het douchen ontbeten bij het motel. Kwart over 8 zitten we weer in de auto op weg naar ons volgende avontuur!

We rijden ruim een uur door een mooi maar volledig onbewoond gebied. Het zijn gebieden waar het vee kan grazen. Maar ze lopen nu even elders, want wij zien ze niet.

Dit gaat vervolgens geleidelijk over in een soort maanlandschap met rare bulten en bergen.
En na Tuba City zijn het weer grote op vlakten. Alle gebieden met hun eigen schoonheid.

Maar na drie uur door een verlaten en desolaat gebied met af en toe een nederzetting van een paar huizen hebben we hett wel gehad, onderhand.
Dat krijg je ervan als je 's ochtends besluit toch een andere route te rijden dan je eigenlijk had uitgedacht!

Geen winkels, tankstations, cafeetjes of iets dergelijks. Pas bij Keams Canyon is er tankstation met een soort supermarkt erbij.

Bij het tankstation even geplast en een beker cola gekocht. En even de benen gestrekt. Canyon de Chelly, waar we naartoe onderweg zijn mag wel heel mooi zijn om deze lange rit goed te maken!

We rijden overigens van het ene in het andere Indiaanse grondgebied. We hebben Navajo, Hopi en Apache gebieden al gehad. En we slapen vannacht ook bij de Navajo.

In Ganado toch maar gestopt voor de lunch. Lijkt een beetje op de bewoonde wereld! En laat zijn we toch al ivm. met opnieuw verschuivende tijdzones.
Verwachte aankomsttijd bij de Canyon is nu half 3! Ik weet niet of we al onze geplande activiteiten daar nog kunnen doen.

Om half 3 inderdaad bij de ingang van de canyon en gaan we alle overlooks van de South Rim eerst maar eens bekijken.

Om vijf uur hebben we ze allemaal gezien. Het kostte soms wat klim-en klauter partijen over de rotsen. Maar ook gevaarlijke posities op de rand van de canyon voor de mooiste plaatjes.
Als laatste van de route vandaag Spider Rock. Een rechte rots van meer dan 300 meter hoog vanaf de bodem van de canyon.
Alleen de wandeling de canyon in bij White House Ruins die ruim twee uur duurt hebben we deze keer laten schieten.

Het is een mooie Canyon, en zeker een bezoek waard.
Het meest aparte is dat in het park en op de bodem van Canyon gewoon gewoond en gewerkt wordt door de Navajo.

Nu op weg naar onze overnachting in het park bij de Thunderbird Lodge. Daar krijgen we een leuke en ruime kamer. Om kwart voor 6 zitten we in de zon, aan de borrel. Daar raken we aan de praat met een tijdelijke buurman.

Beginnen allebei keurig in het Engels, maar blijkt het een Nederlander te zijn. Een man van 68 die tot vorig jaar ( 67 ) gewerkt had. Hij trok nu een maand rond en heeft er nog 2 voor de boeg, en wij waren de eerste Nederlanders die hij sprak! Zijn ( jongere ) vrouw was gewoon thuis aan het werk. Leuk zo'n onverwacht contact.

Straks even eten in de cafetaria en daarna nog van de avond genieten. Was toch een mooie dag, uiteindelijk!

Geschreven door Lee-en-han-reizen