Eindelijk is het zover. Het is nu bijna 3 uur. We hebben toch nog zo'n 3 à 4 uur geslapen. Onze taxi ( zwager Jurgen) komt ons om kwart over 3 ophalen. Dan rijden we, zonder last van de staking in het OV, naar Schiphol.

Zullen we nu dan wel in vakantie stemming komen? Na alle regel-dingen van Leon (met broers en zusters) i.v.m het overlijden van moeder Mia. Mijn 3de antibiotica kuur i.v.m. een blaasontsteking. Gedoe met mijn kies, waar de tandarts pas na de vakantie de ingrijpende behandeling voor kan uitvoeren! Daarvoor heb ik maar een extra dosis pijnstillers voor in mijn koffer gegooid. Ik hoop toch onderhand wel dat het gevoel er aan zit te komen.

Rond 10 voor 4 zijn we bij Schiphol en daar komt het gevoel gelukkig langzaam wel.
We moeten voor onze bagage, en de douane controle naar een uithoek/ nieuw gedeelte van het vliegveld. Net voor 4 uur staan we bij de balie van o.a. Austrian. Maar deze zijn nog angstwekkend leeg. Het duurt tot half 5 voordat we onze koffers kunnen inleveren. Het inchecken hebben we thuis natuurlijk al gedaan. Vervolgens moeten we naar gate B15, en we lusten zo onderhand wel een bakkie. Maar in deze uithoek en op dit tijdstip is er geen enkel tentje open. Leon gaat op een quest voor een lekker bakkie. Ik hoop dat deze "dappere ridder" slaagt in zijn missie!😂

Keurig op tijd gaan we boarden. Vervolgens is onze "slottijd" verlopen en staan we ruim 20 minuten te wachten tot we alsnog mogen. Rond half 8 gaan we de lucht in. We vliegen met een kleiner toestel, een Embraer 195, naar Wenen. Daar hebben we een uurtje om door de douane te gaan voor de vlucht naar Miami.

Omdat we vanuit Amsterdam met vertraging vertrokken waren, was het weer net aan. In Wenen stap je niet uit bij een gate, maar stap je op een bus. Het regende, ter plekke, stront van de dijk, dus je werd bij het overstappen ook nog lekker nat. En de buschauffeur moest natuurlijk ook wachten tot iedereen in de bus zat!😯

Bij het uitstappen uit de bus, kun je gelijk kijken naar welke gate je moet voor de connecting flight. Leon kijkt (te) snel en ziet de G voor een C aan. Dus weer in de bus in. Bij vertrekhal C komen we erachter dat we verkeerd zitten. Dus, weer terug naar G. En dan is het altijd weer een klere-eind lopen!😕

Maar we hebben het gered, en wachten nu tot de andere passagiers zich ook nog melden. Het vliegtuig is op het moment dat we zouden vertrekken nog vrijwel leeg!
En dat blijft het ook! Dit betekent dat we allebei, voor een vlucht van ruim 10 uur, een dubbele plek tot onze beschikking hebben. Kunnen we lekker slapen!

Van dat slapen is niet heel veel terecht gekomen. Wel een paar leuke films gekeken. Tijdens deze vlucht van ruim 10 uur worden we goed verzorgd door de dames en heren van Austrian.
Op de flight card die we kunnen volgen, zie ik allerlei plekken staan waar we de komende weken gaan verblijven. Alvast om in de sfeer te komen.

We gaan landen om kwart over negen 's avonds, Nederlandse tijd, en dat is kwart over drie 's middags Miami tijd. Dan hebben we er ongeveer 18 uur reistijd opzitten!
Om iets voor 4 uur hebben we de douane controle gehad, de koffers opgepikt en naar de vertrekhal gelopen. Bij deur nr. 17 zullen we worden opgepikt door de hotelshuttle. Maar dat is pas om 5 uur. Dus even wachten.

Het busje kwam uiteindelijk keurig om 5 uur. Maar hij moest nog langs drie andere hotels van dezelfde keten. Het inchecken bij hotel Shelley (uit 1931) ging vlot. Alleen een beetje jammer dat we de koffers de trap opgesjouwd hadden, de kamerdeur opende, en daar een jongeman zich aan het voorbereiden was op een lekkere douche. Voor beide partijen een beetje vreemde situatie.
Dus terug naar de receptie, en vervolgens een kamer op de begane grond gekregen.

Daar even een beetje opgefrist, en toen richting Ocean Drive en de oceaan gelopen, dat is maar 1 straatje verder. Lekker even bij zee gezeten. Straks nog wat te eten zoeken en dan toch maar richting bed. We zijn inmiddels 24 uur wakker. Morgen weer een dag Miami.

Geschreven door Lee-en-han-reizen