Grandioos geslapen op een heerlijk bed.
Daarna een goed ontbijt. En nu onderweg naar Ely. Daar gaan we wat parken en bijzonderheden bekijken. Onder een strak blauwe hemel en bij een temperatuur van 25 graden om half 10. Lekker hoor!

We rijden langs de grote zoutvlakte waar regelmatig recordpogingen mbt. snelheid gedaan worden. Mooi om te zien, maar bijna niet vast te leggen op de foto.

Het is weer kilometers rijden zonder ergens een teken van menselijk leven tegen te komen, alleen grote vlakten en bergen. En dan ineens, in the middle of nowhere, een werkmachine en een hoop zand. Niets in de wijde omtrek te bekennen, waarvoor beide zaken gebruikt zouden moeten worden!

Het dorpje McGill, dat ook op onze route lag, bevatte zoveel oude panden dat we ze niet eens allemaal konden fotograferen!

Nadat we Ely doorgereden zijn, gaan we op zoek naar het Ward Charcoal Ovens Historic Park. Dat blijkt nog een hele onderneming! Met weer een aardig stuk (16 miles) over een onverharde weg.

De ovens zelfs zijn grappig, in de vorm van een bijenkorf en nog bijna volledig intact. Ze werden gebruikt om van hout van de omringende dennen houtskool te maken. Dat werd weer gebruikt om zilver te smelten dat in deze omgeving gevonden was. We praten dan over 1873 tot 1876 dat deze ovens zijn gebruikt. We hebben nog een trail gelopen vanaf de ovens door het land ernaast.

Dan gaan we op zoek naar Cave Lake State Park. Dit is eenvoudig te bereiken. Kijken wat we daar kunnen zien en doen.

Het eerste stuk het park in gaat het prima. Na het uitzichtpunt en de camping bij het meer wordt het al gauw minder. De verharde weg verandert namelijk weer in een onverhard pad. Aangezien we deze reis al voldoende ongehoorzaam zijn geweest richting de autoverhuurder, durven we het niet ( meer ) aan.

We zijn er een stuk opgereden, tot we een leuk stekkie vonden om de lunch te gebruiken. Dit vinden we naast een klein stroompje. Alleen geen tafel, dus het wordt een lopend buffet.
Dan maar weer dezelfde weg terug.

Weer in Ely aangekomen, even rondgereden en alle vergane glorie aanschouwd. Aangeland bij het "antieke" Hotel Nevada. Een Casino Hotel uit het jaar prik, met verbazingwekkend moderne slot machines! Er hing alleen geen prettige sfeer, en we wonnen ook niets.

Dan naar weer de auto in, richting ons overnachtingshotel Prospector Hotel en Gambling Hall. Een leuk opgepimpt hotel, met een prettige ontvangst. Bij het inchecken liep de computer vast, en we kregen direct twee bonnen voor een gratis margarita. Terwijl we deze nuttigen, gelijk even een paar machines uitgeprobeerd 😆.

Leon sloot deze sessie af met een winst van bijna $50 en voor mij was er een bescheiden winst van $40. Altijd leuk, en een basis voor vanavond. Inchecken ging vervolgens soepeltjes. Opnieuw kregen we twee bonnen voor een gratis margarita! Ook pakten we nog een zakje popcorn van de zaak mee .
Op de kamer aangekomen waren we aangenaam verrast. Heel smaakvol gerenoveerde kamer met een welkomst briefje op het bed met 4 lolly's erbij. En op de rand van het bad zat het bad eendje te wachten.

Wij komen de avond wel door!👍

Geschreven door Lee-en-han-reizen