Na opnieuw, een goed ontbijt, gaan we rond 9 uur op zoek naar de State Line, dwars door Texarkana. Daar gelijk even kijken of we de Elvis ansichtkaarten voor de moeders op de post kunnen doen. Tot nu toe geen postoffice kunnen vinden waar we zegels voor Europa konden kopen.

Het is flink bewolkt / dreigend buiten met een temperatuur van 27°. Er zal misschien nog wel een bui gaan vallen vandaag.

We hebben het postkantoor gevonden dat exact op de stateline staat. Onze kaarten heb ik afgegeven bij het loket aan de Texas kant. Kijken hoe lang de kaarten erover doen om in Nederland te belanden.

Vandaag hebben we eigenlijk weinig tot geen dingen om te bekijken. Dus wordt het meer een transferdagje. We rijden nu door Texas, maar van die grote ranches is nog niet veel te bekennen. Of ze moeten verstopt zitten achter al die bomen langs de weg. Leon merkt terecht op dat "littering" verboden is in het hele land. Behalve, schijnbaar, rond en bij hun eigen huizen. Wat een zooitje maken sommige mensen ervan. Bij ons zou de welstand allang een keer aangebeld hebben!

We rijden eerst op de Farm Road trail. Tussen landerijen met hier en daar wat koeien. Daarna rijden we de Texas Forest Trail, dus tussen de bossen door.
En, nog steeds opvallend, heel veel kerken. Zelfs pal naast elkaar. Ik weet niet of het gezegde hier op gaat: Er zijn meer mannen dan kerken.😆

Onderweg nog even boodschappen gedaan. Allerlei groenten zien liggen die me onbekend zijn. Elke supermarkt is altijd ruim gesorteerd als het om groente gaat. Alleen wel jammer dat het allemaal best duur is. Zo krijg je de doorsnee Amerikaan nog niet aan het gezonde eten.

Net voor Mineola is er zowaar een picknickplaats! Daar even de lunch gebruikt. In Mineola in het historische centrum uitgestapt. Op zoek naar de oude locomotief die op de banners aan de lantaarnpalen staan. Helaas niet gevonden. Wel eindelijk een historisch centrum gezien wat wel redelijk onderhouden was.

Nu op weg naar Lake Fork Marina, waar we overnachten vandaag. Het is een leuke locatie, aan het meer. Maar zoals gebruikelijk in Amerika, geen strandje o.i.d. ook kunnen we hier geen bootje huren.

We hebben wel een wandeling langs het meer gemaakt. En ik vond een betonblok, waarop ik ben gaan zitten, met mijn voeten in het water. Toch even lekker verkoelend! Een beetje verder in het water zie ik voortdurend de kopjes van schildpadden opduiken. Ze komen alleen niet dicht genoeg naar me toe om een foto te kunnen maken.

Het blijft toch ook nog steeds goed warm. Toch maar teruglopen naar onze air-conditioned kamer. Lekker aan een koud drankje, ff helemaal lekker niets doen. Straks eten in het restaurant bij de marina. En verder niets.

Geschreven door Lee-en-han-reizen