De nacht in de camper was geen onverdeeld succes. Op zich was het bed prima, alleen wat krapjes in de warmte. De oude airco maakte een leven als een oordeel. Maar uitzetten, wat ik op een gegeven moment geprobeerd heb, was ook geen optie. Maar toch nog wel wat geslapen. En het ontbijt, buiten op ons terras, in gezelschap van ons rood /witte vriendinnetje, maakt veel goed.

In deze regionen is het niet dik gezaaid met dingen die het waard zijn te bezoeken. Dus nemen we weer de binnendoor route naar Big Spring. Misschien komen we wel een onverwacht pareltje tegen.

Het land is vlak en weids. Daarvan wordt dankbaar gebruik van gemaakt om windenergie op te wekken. Het barst namelijk van de windmolens. Nieuwerwetse in dit geval, maar heel af en toe kom je ook nog een ouderwetse tegen. Langs de hele route vindt je zogenaamde Historic Markers. Soms is het alleen een plaquette, met uitleg wat er ooit op die plek gebeurd is. Andere keren staan er ook objecten en bouwwerken, met eveneens een plaquette met uitleg. Altijd even een leuke onderbreking.

Ranches liggen uit het zicht, ergens aan het einde van een lange toegangsweg. Hier en daar grazen wat koeien. En af en toe komen we door een klein dorpje. Albany is een mooie uitzondering. Oude gebouwen uit 1880 en recenter, zijn prima geconserveerd en een plaatje om te zien.

De weg is oneindig en uitgestorven. Nu snap ik dat liedje, over die poor, lonesome cowboy. Zo ga je je wel voelen op deze eindeloze vlakten. Bij Big Spring aangekomen, gaan we eerst naar het Comanche Trail Park. Daar ligt de basis van de Big Spring en naamgever van het stadje.

De bron stelt niet veel (meer) voor. In de goede tijd ging er 100000 gallon p/d langs. Nu is het een klein stroompje, door ingrijpen van de mens. Door het slaan van waterputten en ander menselijk handelen is de Big Spring alleen nog maar een naam. Verder is het park meer een stadspark, met een golfbaan, zwembad, speeltuinen en tennisbanen. Dus we hebben het daar snel gezien.

Op naar het nabijgelegen State Park. Daar zou een mooie Scenic Drive moeten zijn. Dat valt dus vies tegen. Het enige wat we van bovenaf kunnen bekijken is het stadje. En zo scenic is dat niet. Het valt allemaal wat tegen vandaag. Was onderweg niet veel te beleven, en in Big Spring zelf dus ook niet.

We zijn natuurlijk de afgelopen jaren in het zuidwesten en zo, verschrikkelijk verwend m.b.t. het natuurgeweld. Texas heeft dat dan toch wat minder. Dan maar vroeg inchecken en weer bij het zwembad vertoeven. Vinden we geen straf. Lekker af en toe het water in, wat lezen en wat in de zon.

Op een gegeven moment toch op zoek naar iets te eten. Maar we komen eerst een kledingzaak terecht. I.v.m de naderende vaderdag hebben ze voor de herenkleding een actie. Eén kopen en er twee gratis bij. Leon heeft dus 3 spijkerbroeken van Calvin Klein voor de prijs van 1, en drie polo's van Polo in dezelfde actie.

Ook ik kwam een leuke broek tegen die voor de helft van de prijs was. Het meisje achter de kassa had nog een trucje. Daardoor had ik de broek voor 1/4 van de prijs. Leuk shoppen zo.

Nog even lekker een Chinese hap als avondeten. En we kunnen ons weer voorbereiden op de dag van morgen. De langste rit van deze vakantie. We gaan het zien.

Geschreven door Lee-en-han-reizen