Vroeg op, want we hebben een wat langere afstand te overbruggen. We staan op in een bewolkte, grijze wereld. Maar het is (nog) droog. Dit is, volgens het weerbericht, de tendens voor de komende dagen. Het voordeel is wel dat de temperatuur goed is.

Vandaag trekken we het binnenland in, dus nog even de zee gedag zeggen, deze morgen. We rijden een heel stuk langs zee, zonder dat we er iets van zien. Bij Beaufort NC gaan we toch maar uit de auto. Het weer wordt onderweg toch beter. De zon schijnt zelfs! Dat wordt toch weer smeren.

Dat afscheid van de zee in Beaufort is niet helemaal gelukt. 😡 Als ik lees in mijn, zelf samengestelde, reisgids: Beaufort by the sea, dan denk ik aan Zandvoort, Noordwijk, Katwijk enz.
Hier werkt het toch anders. Het oude stadje, met mooie oude strandhuizen, ligt aan een stukje binnenzee. Niet het gevoel van voeten in het zand, geruis van golven en krijsende zeemeeuwen! Slechts overal private steigers met een bootje. Geen zand, golven of meeuwen. Dat was de laatste blik op de zee, deze vakantie.

Niet dat we geen water meer gezien hebben! Onderweg naar onze volgende bestemming rijden we een bui in, waarbij normaal zicht op de weg niet meer mogelijk is. Het voordeel is dat je er ook weer snel uitrijdt. Het blijft, met korte tussenpozen, regenen. Een overdekte picknick-plek is niet voorhanden
Dus duiken we in New Bern een KFC in. Dan worden de broodjes onze avond maaltijd, alleen nog een bak sla erbij halen.

Hoe verder we van zee afrijden, hoe minder bossen er over blijven. We gaan langzaam over naar wat meer platteland. Met vee en landbouw. Het weer lijkt ook minder regenachtig.

Nog even naar het Cliffs of the Neuse State Park geweest. Even een trail gelopen op de bovenkant van de Cliffs. En naar de rivier beneden. Maar wat naar beneden gaat, moet ook weer naar boven. Was weer even lekker zweten. Ondertussen wordt vooral Leon lekgeprikt door de zg. "onzichtbare bos-bug" . Deze veroorzaakt grote rode plakkaten, die ook nog jeuken. Dan ben je er snel klaar mee!

We hebben nog het plan een plantage te bezoeken. Maar als we het adres in de routeplanner zetten is het ruim 2 uur rijden. Dat zou een aankomsttijd van half 6 zijn. Maar dan is de plantage al gesloten. 😆 Dan optie 2, richting Williamston NC, de overnachtingsplaats vandaag. Ook daar is de verwachte aankomsttijd half 6.

Onderweg bij de, soms meer dan riante, woningen, wordt ook aan de vogeltjes gedacht. Dan staat er een soort appartementen complex voor vogels. Een hoge paal met een soort uitgeholde kalebassen eraan, waarin de vogels nestelen en/of bivakkeren. Een gekwetter van jewelste.

We krijgen weer een gigantische regenbui onderweg. De rijbaan is bijna niet te onderscheiden. Soms staat er zoveel water op weg dat we gewoon een soort drijven. Heel vermoeiend en inspannend om te rijden.
We hadden vanmorgen afscheid van de zee genomen. Het lijkt erop dat hier een nieuwe zee gevormd wordt!

Bij het inchecken in het motel vraagt het meisje achter de receptie waarom we hier zijn. Leon zegt als een geintje: Omdat we zo van de regen houden! Waarop zij antwoord: Wij ook!
Het had al te lang niet geregend, dus deze hoosbuien waren meer dan welkom voor de omgeving. Hebben wij weer!

Weer geen zwembad vandaag!
Dan maar aan de borrel.

Geschreven door Lee-en-han-reizen