En om 7 uur ging het klokje van gehoorzaamheid weer. We hoeven maar een klein stukje vandaag en hebben een uur extra door het tijdsverschil.
Dat is mooi, want we willen wat highlights van Chicago gaan bekijken. Hopen dat we de auto alvast kwijt kunnen bij het hotel. We gaan t zien.

Net over de staatsgrens met Indiana was een restarea waar we ons ontbijt hebben genuttigd met onze eigen broodjes. We komen in 3 staten vandaag. Komen uit Michigan, doorkruisen Indiana, en eindigen in Illinois. Om half 10 weer onderweg.

Om 10 uur plaatselijke tijd, dus 11 uur Michigan tijd, waren we bij het hotel.
Bij de receptie naar binnen gelopen met de intentie om te vragen of we alvast de auto mochten parkeren. Maar wat bleek, tot onze verrassing, mochten we al in de kamer. We kregen als bonus twee x twee ontbijtcoupons. Een voor een gratis ontbijt en een voor een ontbijt met korting. Ook geïnformeerd naar de mogelijkheid om fietsen te huren. Want we wilden de 10 km naar het centrum gaan fietsen. Dit bleek redelijk dichtbij.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, zijn we op zoek gegaan naar de fietsen. Dit bleek toch iets minder eenvoudig, maar na een vraag aan een politieman uiteindelijk toch gevonden. Het is een soort "witte fietsen" gebeuren. Divvy heet het hier. Je logt in met je creditcard, "koopt" 2 dagkaarten van $ 9,95 p/st en je krijgt twee codes om de fiets uit het slot te kunnen halen.

Blijkt in de loop van de dag dat we het niet helemaal goed gelezen hadden, maar om kwart over 10 / half 11 zaten we op de fiets, voor de fietsroute volledig langs Lake Michigan. Het is een mooie route. Je fietst door een mooi aangelegd park met een keuze aan paden voor wandelingen, joggen of fietsen. Veel oude en nieuwe gebouwen zijn te zien en met t blote oog zagen we de skyline van Chicago, maar het was zo heiig dat dit niet vast te leggen was op een foto.

De eerste stop was rond half 1 bij de Buckingham fontein in Grant Park. Een mooie grote fontein die goed vanaf het fietspad te zien was. Maar we besloten vanaf daar verder door t park te fietsen, dus zijn we de drukke weg overgestoken. En na nog een rondje langs de fontein hebben we de fiets geparkeerd, en een heerlijke panini gegeten .

De zon was inmiddels goed door, en tijdens het fietsen droop t ( luie ) zweet van ons af. ? Al fietsend gingen we op zoek naar de kunstuitingen in Millennium park dat vastzit aan Grant Park. Ook dit was weer even zoeken, maar ook deze hebben we gevonden.

Dus even rond gelopen bij en onder the Cloud Gate , alias The Bean. Een van de bekendste bezienswaardigheden van Chicago.
Maar ook Crown Fountain en 1004 Portraits waren de moeite waard.

Daarna wilden we nog ff door fietsen naar de Navy pier. Terwijl we, daarnaar onderweg, zaten uit te puffen, werden we spontaan aangesproken door een joggende dame. Ze wees ons erop dat wij de fiets elk halfuur moesten inleveren, en dan weer een nieuwe pakken, met een nieuwe code die je opvraagt door je creditcard weer in te voeren. Want zelfs als je een dagkaart hebt, of, zoals zij, een abonnement, gaat t extra geld kosten als je de fiets langer dan een half uur gebruikt. En dat kon aardig oplopen? (Ik weet inmiddels € 103 voor twee fietsen!! ).
Wij dus als een speer naar t dichtstbijzijnde inlever punt. Want inmiddels deden we al ruim 2 uur met 1 fiets!!

En idd als we vanmorgen alles goed hadden gelezen was het goed gegaan. Nu hadden we wat geld verspild. Op de kaart bij het inlever punt kun je de omliggende punten zien in een straal van 30 minuten. Een overzichtskaart van alle punten is er niet!!

Daarna onze reis vervolgd naar de Navy Pier, en daar de fiets weer ingeleverd. Bleek de Pier gewoon 1 grote kermis te zijn. Dus niet veel bijzonders. Even een milkshake bij de Mac gescoord. En we besloten om de watertaxi te nemen om weer een stuk terug op de route te komen. Het was namelijk inmiddels 4 uur.

De watertaxi zette ons af bij het Shred museum. Daar moest toch zeker een ophaal punt voor de fietsen zijn. Het staat nl. nergens aan gegeven, en ze liggen niet langs t fietspad!
Nagevraagd bij een meisje van de watertaxi, en zij wees ons de weg naar een plek achter t museum. Daar aangekomen stond er nog 1 fiets!
Niet voldoende dus. Er liep een mevrouw nogal geagiteerd te bellen. We liepen naar de kaart om te kijken waar in de buurt er nog meer punten waren. Ze vertelde spontaan dat ze net met Divvy gebeld had, omdat die ene fiets kapot was. De dichtstbijzijnde punten waren leeg, maar 1 punt verder weg stonden nog 8 fietsen. Omdat lopen naar ons hotel geen optie was, zat er niets anders op dan naar dat punt te lopen.

Daar aangekomen stonden er inderdaad nog voldoende fietsen. Alleen de techniek deed in eerste instantie niets.
Maar de aanhouder wint, en we konden, na een kwartier proberen, weer op een fiets stappen.
Nog even met de mevrouw staan praten die inmiddels ook bij het punt was aangekomen. Ze vroeg waar we vandaan kwamen, want ze vond ons accent zo leuk! Toen ze hoorde dat we uit Nederland kwamen werd ze helemaal enthousiast. Haar voorouders kwamen uit Leeuwarden, en ze had nog familie in Best en Amstelveen.

Daarna weer op de fiets gestapt, want t was nog wel 3 kwartier terug naar het hotel. En het was inmiddels 5 uur. Onderweg gelukkig nog een inlever punt naast het pad gevonden, dus konden we de "thuishaven " bereiken zonder extra kosten. Om 6 uur hebben voor t laatst de fiets ingeleverd. Daarna teruggelopen naar ons hotel. Daar openden we de deur weer om half 7.

Geen zin meer om op zoek te gaan naar eten, dus in het naastgelegen restaurant goed gegeten.
Een passend einde van een volle maar leuke dag.

Geschreven door Lee-en-han-reizen