Het is gelukkig weer droog als wij wakker worden. Vandaag kunnen wij rustig de tijd nemen om te ontbijten, wij zijn vrije vogels en gaan onze dag zelf bepalen. Paschal opperde gisteren om gezamenlijk naar de oude vismarkt te gaan, het lijkt ons wel wat. Maureen heeft vanochtend haar plan gewijzigd, zij wil terug naar Ginza om te shoppen en daarna naar Shibuya, allemaal wijken die wij gisteren al hebben bezocht… Best maar niets voor ons. Wij zijn eerlijk gezegd teleurgesteld in de houding van M en P, wij zien elkaar weinig en gaan ook niet eens meer met elkaar eten. Maureen vindt een “food court” of een gewone eettent te min en zoekt het altijd op in het hogere segment. Het gaat vooral over waar zij zin in heeft zonder verder overleg. Het is ook prima zo, wij hoeven absoluut niet continu op elkaars lippen te zitten. Wij willen ook niet een oude vriendschap bederven en trekken ons gewoon terug, wij snappen alleen niet zo goed waarom zij zo graag met deze reis meewilden. Wellicht komt er een moment om dit te bespreken maar het is nu niet de juiste plaats of moment. Wij hebben trouwens genoeg aansluiting met anderen in de groep, Liesbeth en Greetje bijvoorbeeld, twee hartsvriendinnen, trekken graag met ons op, zij noemen ons “hun favoriete medereizigers” dit vatten wij natuurlijk als een compliment op. Met z’n vieren lopen wij naar “Akihabara”, nog twee andere dames Martie en Riet sluiten zich bij ons groepje aan. De wijk “Akihabara” is een walhalla voor elektronica liefhebbers, hier vindt men warenhuizen vol met bekende en splinternieuwe technische wonderen op elektronica gebied. Goedkoper dan in Europa is het echter niet. Eigenlijk is niemand in ons groepje echt geïnteresseerd in elektronica, persoonlijk ben ik meer geïnteresseerd in de “Manga en Animé” cultuur zo typisch voor het land. “Akihabara” schijnt bij uitstek de plek te zijn om die waar te nemen. Waarschijnlijk kozen wij het verkeerde tijdstip want wij komen geen enkel als stripheld uitziende jongeren tegen (De dame op de foto hebben in Odawara gespot). Er zijn wel redelijk veel “Manga” boetiekjes maar gezien de stiekeme uitstraling ervan vermoed ik dat vooral hier de pornografische kant van deze subcultuur wordt belicht.
Bij het afdalen van een trap voel ik ineens een pijnscheut in mijn rug, toch te veel gelopen de laatste periode? Ik doe in eerste intentie mijn best om door te lopen maar het wordt te pijnlijk, rest niets anders dan terug te gaan naar het hotel. Pijnstiller innemen en rusten en maar hopen dat het morgen beter gaat. Elk nadeel heeft zijn voordeel wij hebben nu tijd om een was te draaien.

Geschreven door JenS.onderweg