Het was koud afgelopen nacht, meestal betekent dit mooi weer voor de volgende dag, wij nemen dan ook graag de kou op de kop toe. Het is inderdaad een stralende dag als wij opstaan. Vandaag laten wij de camper staan. Met de "velo train" (fietstrein) een soort bak op treinwielen waarop vijf personen kunnen plaatsnemen en waarvan twee moeten trappen om het voertuig voort te bewegen, overbruggen wij de 5 km van Les Loges naar Étretat door een afwisselend plattelands omgeving. Étretat is een kleine plaats aan de kust met een mooie wandelpromenade die een grandioos uitzicht over de beroemdste kliffen van Normandië biedt.

"Als, op een zonovergoten strand, de snelle golven de fijne stenen doen rollen, weerklinkt een aangenaam geluid, schraal als het scheuren van zeildoek, vrolijk en ritmisch als een lach. Het loopt langs de hele kustlijn, fladdert over de schuimkoppen, lijkt te dansen, valt een moment stil om met de volgende golf terug te komen. Lijkt de naam Étretat, pittig en springerig, welluidend en blijmoedig, niet te zijn ontsproten aan het geluid van de rollende stenen? Het strand, waarvan de befaamde schoonheid zo vaak is vereeuwigd door schilders, lijkt het decor van een sprookje, met zijn twee wondermooie scheuren in het klif, die wij poorten noemen" (Guy de Maupassant)....

Wat moet ik daar aan toevoegen? Het is inderdaad schilderachtig mooi, een pure kunstwerk van de natuur. Sacha en Nol trakteren ons op een zeer smakelijk lunch op één van de vele terrassen, Jan en Nol nemen oesters en een mooie salade met verrukkelijke garnalen en Sacha en ik een goddelijke vissoep met een zeer pittige rouille (saus). Om de lunch te laten zakken wagen wij ons aan het beklimmen van de klif. Het uitzicht vanaf boven is even spectaculair als vanaf de boulevard. Moe van het vele lopen en van alle indrukken maar voldaan rijden wij aan het eind van de middag met de "train touristique" (oude afgedankte trein van de SNCF) naar ons verblijfplaats. Morgen trekken wij verder.

Geschreven door JenS.onderweg