Aan al het goede komt een einde, het is maar goed ook anders zouden wij niet weten het bijzonder van het moment te appreciëren. Wij nemen afscheid van onze geriefelijk onderkomen, afscheid van onze Chrysler S200 die drie weken lang en vele kilometers verder ons trouwe dienst heeft bewijzen en wij nemen afscheid van het mooie weer, het regent pijpenstelen. De terugreis is begonnen, onze vlucht naar LA gaat pas om 17uur, maar omdat wij de auto om 11.00uur terug bij haar legitieme eigenaar moeten bezorgen, zijn wij ruimschoots op tijd op de luchthaven. Wij kunnen gelukkig al inchecken zodat wij niet de hele dag met de koffers hoeven te zeulen. Als wij na een aantal uur uitgekeken zijn in de vertrekhal stappen wij op de monorail die ons naar de gate van vertrek brengt. Wij staan netjes te wachten voor de security check als wij uit de rij worden gehaald en gedirigeerd naar een soort VIP lijn, de lijn van de Pre-cheks passagiers, wat aan ons zo "pre-checked" is weet ik nog steeds niet, in ieder geval zijn wij er zo doorheen, onze handbagage gaat door de scan zonder er iets uit te moeten halen en wij mogen onze schoenen aanhouden, wel zo fijn. Ooit een luchthaven meegemaakt waar éénarmerigbandieten bij de vertrekpoort staan ? Nou dat kan in Las Vegas, de gokverslaafden kunnen hun hart ophalen tot het laatste minuut. Als het eindelijk bijna instaptijd is, wordt er op de borden een vertraging van 1.30uur gemeld, omroepen doen zij niet laat staan uitleg geven over de vertraging. Opvallend dat alle vertrekkende vluchten op twee na, minimaal 1 uur vertraagd zijn, nazoeken op internet levert een merkwaardig resultaat op, "Mccarran airport", zo heet de luchthaven van Las Vegas scoort een magere 2 op een schaal van 5 op "on time performance". Wij vliegen met een Boeing 717-200, een toestel die verdacht veel lijkt op de de oude DC9, voor ons een primeur, ik kende dit type Boeing helemaal niet. Het is al donker als wij uiteindelijk het luchtruim kiezen, als kleine pleister op de wonde genieten wij van een fantastisch uitzicht over de Strip die al in volle glorie verlicht is. Het is maar een korte vlucht naar LA, bij de daling krijgen wij een impressie van de immense oppervlakte die deze stad beslaat. Wij checken in bij luchthavenhotel Travel Lodge voor één nacht voordat wij aan de oversteek naar Europa beginnen, het is al laat, wij laten de koffers ingepakt achter op de kamer en gaan wat eten. Wanneer wij terugkomen is de schoonmaakster bezig in de kamer naast de onze, ze lijkt ongerust en ik hoor haar in het Spaans via de portofoon om hulp vragen.... Vreemd. Binnen de kortste mogelijk tijd vult de gang zich met security mensen en politie agenten, wij kunnen niet zien wat er gaande is maar wij vangen flarden van het gesprek op die ons doen vermoeden dat er iemand dood op de kamer aangetroffen is of misschien zelfs omgebracht. Wij vinden het geen prettig idee om hier te blijven slapen, wij gaan naar de receptie en vragen om uitleg, men mag niets zeggen maar wij krijgen onmiddellijk een andere kamer toegewezen, voor ons geen slechte ruil, de kamer is ruimer maar het is toch geen lekker gevoel. Wij gaan maar proberen te slapen, morgen een lange vliegdag voor de boeg.

Geschreven door JenS.onderweg