Van uitslapen is er vandaag geen sprake. Om 8.30uur verzamelen wij in de lobby van het hotel voor de aanvang van het dagprogramma. Over het ontbijt in ons nieuwe onderkomen zijn wij niet echt enthousiast, het verschil met het hotel in Osaka is groot. Keuze hebben wij niet, wij krijgen een boord voor onze neus geschoven met wat een omelet moet voorstellen, een bakje met ratatouille, een kwartje kiwi en een partje sinaasappel. De broodsoort beperkt zich tot witte of bruin dun gesneden stokbrood en twee smaken jam. Het mini croissantje die ik probeer heeft een ondefinieerbare smaak, m.a.w het is vies. Vandaag heeft onze reisbegeleider een bezoek aan de Inari Shito heiligdom gepland. Waar Fusimi-Inari Taisha om bekend staat, zijn de 10.000+ torii’s. Een torii is een traditionele poort die de transitie van de normale, fysieke wereld naar de heilige wereld symboliseert. Deze bijzondere trekpleister is misschien wel het bekendste beeld van Japan na de “Mount Fuji”. Dit heiligdom, gewijd aan de Goden voor rijst en Sake is gesticht in het jaar 711 en is één van de oudste in Japan. Naast de torii’s zijn er ook vele beelden van vossen te bewonderen, de vos werd gezien als de boodschapper van de God voor granen.
Om daar te komen nemen wij de trein die al behoorlijk vol als wij instappen, Als wij denken dat er niemand meer erbij kan, stappen rustig nog 25 personen bij en geperst als sardientjes in blik kunnen wij eindelijk vertrekken. Opstaan voor ouderen doet men hier niet aan, men valt in slaap of blijft angstvallig turen op zijn smartphone om oogcontact te vermijden want zolang je de anderen niet ziet hoef je je plek niet af te staan.
Met nog honderden anderen lopen wij door de “torii’s tunnel”, ondanks de drukte blijft het een indrukwekkende gebeurtenis, jij moet het gezien en gedaan hebben. Ik heb niets te klagen, Ik voel me bevoorrecht om hier te zijn en neem de mensen massa op de kop toe.
Daar vandaan lopen wij door naar de “Tofukuji” tempel waarvan vooral de Japanse Zen tuinen ons interesse opwekt. Eigenlijk heb je weinig nodig om een Zen tuin te creëren, aangeharkt grind, een aantal rotsen wat mos en één of twee in de juiste proportie en vorm gesnoeide bomen. De kunst is om dit alles in perfecte harmonie te combineren en neer te leggen. Vrij vroeg zijn wij terug in het hotel, wij spenderen de rest van de middag om een was te draaien en wat boodschappen bij de supermarkt te halen, huishoudelijke besognes gaan gewoon door. Wat zal ons morgen brengen, wij beginnen wel een beetje moe te worden van alle indrukken maar genieten doen wij zeker.

Geschreven door JenS.onderweg