Vanochtend zijn wij weer vroeg wakker en deze keer niet door de wekker maar door vogels die het schijnbaar leuk vinden om de polonaise op de dak van onze camper te dansen. De natuur is prachtig maar om 4.30 uur in de ochtend zou ik, eerlijk gezegd graag gehakt van die vogels maken..... Nou vooruit paté dan, wij zijn tenslotte in Frankrijk. De laatste dag voor een toeristisch tripje wordt besteed aan de "corniche Bretonne" die zich uitstrekt van Perros Guirec tot Trebeurden in westelijke richting. Dit gebied is befaamd om zijn gigantische roze granietrotsen. "Onze kapper" in Dinard heeft ons onder het knippen door een aantal toeristische attracties aanbevolen, "Ile de Brehat" was er ééntje van, "La côte du granit rose" en vooral het dorpje Ploumanac'h mochten wij van hem ook absoluut niet overslaan. Ik moet hem gelijk geven, de kust is fraai, wild en woest. De dorpjes die wij onderweg doorkruisen zijn grijs en sober, de huizen zijn kleiner, de meeste hebben geen ramen of deuren aan de noordkant, alleen dikke stenen muren die ze beschermen tegen de hevige stormen die hier kunnen razen, hier hebben de rijken hun villa's niet neergezet, hier is de Bretagne van de arbeiders, de vissers. Het dorpje Ploumanac'h heeft een zeer vriendelijke sfeer, veel toeristen stranden hier om te lunchen en om de bijzondere rotsformatie te bewonderen. Wij beginnen ook met de lunch, wij smullen van de Bretonse specialiteiten, voor Jan een "assiette de fruits de mer" (zeevruchten) en voor mij een bord vol "langoustines" het geheel vergezeld door een "salade du pêcheur" (salade met vis rillette en gerookte zalm). Langs het kustpad die wij volgen om de nodige calorieën weer te verbranden vergapen wij ons aan de enorme blokken graniet die op elkaar gestapeld, balancerend de wet van de zwaartekracht tergend. Trebeurden, het einde van de "Corniche Bretonne" betekent voor ons de omkeerpunt, wij zullen deze keer in ieder geval niet tot aan de punt van die "Franse neus" komen, reden genoeg om ooit terug te komen. Wij gaan op zoek naar een camping en rijden al voorbereidend op de terugweg 115 km in oostelijke richting. In camping "Au bocage" te Jugon Les Lacs slaan wij onze camp op voor één nacht. Morgen begint echt de terugtocht.

Geschreven door JenS.onderweg