Vandaag doen wij het wat rustig aan niet omdat het zondag is maar omdat een vol programma zoals die van de laatste dagen niet vol te houden is op onze respectabele leeftijd... grapje, wij kunnen nog heel goed mee hoor. In mijn relaas van gisteren heb ik verzuimd te melden dat wij nog naar "South Ferries" (het zuidelijkste punt van Manhattan) zijn gelopen om heen en weer met de gratis Ferry naar Staten Island te varen. Vanaf de ferry is namelijk een goed zicht op de "Statue of Liberty". Het beeld staat niet alleen symbool voor de vrijheid, een belangrijk kenmerk van de VS, maar ook als verwelkoming voor iedereen. Het was een geschenk van Frankrijk in 1884 voor de eeuwfeest van de onafhankelijkheidsverlaring. Wat velen niet weten is dat het originele beeld uit 1870 in de "Jardin du Luxembourg" in Parijs staat te pronken weliswaar een flinke maat kleiner.
Ons startpunt vanochtend is "Grand Central" het hoofdtreinstation van NY, een statig gebouw uit 1913 in "Beaux Arts" stijl opgetrokken, dezelfde stijl als de Parijse Opera. In de jaren 70 was "Grand Central" compleet verloederd, gelukkig begon men vanaf de jaren 80 met de restauratie. Het resultaat mag er wezen, "Grand Central" is nu licht, schoon en heeft zijn grandeur teruggewonnen. De zeer ruime hal en zijgangen zijn versierd met enorme kroonluchters. De verschillende niveaus bieden ruimte aan vele boetiekjes, een "food hall" waar wel iets voor elke smaak te kopen is en een chique "gourmet market" die je smaakpapillen plaagt. Wij trakteren onszelf op een "culinair" Amerikaanse specialiteit, hotdog met sauerkraut, jij moet het een keer geprobeerd hebben. Een geliefde plek in het station bij de New Yorkers is Campbell appartment" een exclusieve bar waar men een afzakkertje neemt alvorens af te reizen naar de buitenwijken, 's avonds is het het domein van de yuppen. Helaas is "Campbell appartment" gesloten voor renovatie, wel kunnen wij de hal en het trappenhuis aanschouwen.
Wij gaan door naar Central Park onderweg een glimp nemend van The Plazza hotel (de duurste van de stad) en aan de overkant gelegen Apple store met als entrée een enorme glazen cubus. In eerste instantie waren wij van plan om fietsen te huren om het park te verkennen maar gezien de drukte veranderen wij snel van gedachten, wij hebben geen zin om te slalommen tussen het recreërend volk, lopen dan maar. "Central Park", zo groot als de Prinsdom van Monaco, is een rustoord in de enerverende stad, een plek om op adem te komen, een plaats om je even te distantiëren van de opslokkende stad. Eerlijk gezegd vallen wij niet gelijk voor de charmes van "Central Park", het is een park zoals je zoveel ziet, maar hoe verder wij vorderen in onze wandeling hoe meer wij onze mening moeten bijstellen. Het is een prachtig oord, met glooiende heuveltjes, rotspartijen dat kleine (en grotere) kinderen naar hartelust beklimmen, waterpartijen bevaren door o.a liefdekoppels in hun roeiboten, velden waar sportactiviteiten worden beoefend en velden waar men rustig kan zitten (of liggen) uitrusten. Hier en daar tonen de bomen voorzichtig wat herfstkleuren.
Al wandelend komen wij aan bij het "Metropolitan museum", afgekort als "The MET", wij worden meteen teruggeworpen in de hectiek van de stad, het krioelt hier van de mensen, wij snappen snel waarom, Het is "Pay what you want day", wat op zich een goed initiatief is voor de geïnteresseerden met een kleine beurs. Uiteraard betalen wij onze bijdrage maar zijn wel goedkoper uit dan met twee reguliere seniorenkaarten. De collectie van uiteenlopende voorwerpen van alle werelddelen is monumentaal van Griekse beeldhouwwerk ver voor Christus tot gouden maskers uit Zuid-Amerika. De schilderijen collectie is nog indrukwekkender, Rembrandt, Frans Hals, Rubens, Monet, Gauguin, Van Gogh om maar een paar te noemen, The MET beschikt over de omvangrijkste verzameling Europese doeken buiten Europa. Een bezoek aan dit museum is zeer zeker de moeite waard, bij een eventuele terugkeer naar NYC zal ik het nogmaals bezoeken.
Deze dag heeft ons wat geestelijke rust gebracht, Central Park heeft ons goed gedaan, daarentegen beginnen onze voeten hevig te prosteteren tegen de folteringen die ze deze week moeten doorstaan. Wonder boven wonder houdt mijn knie zich goed, ik had niet durven denken dat ik zoveel kon lopen. I cross my fingers.

Geschreven door JenS.onderweg