Het is al 12 uur geweest als de kapitein het anker laat zakken in de haven van South Queensferry. Vandaag alweer geen aanlegkade, dit betekent dat nogmaals het “tenders” ritueel met kleurtjes en nummers wordt herhaald, het gaat nog trager dan gisteren, de wachttijd die meer dan 90 minuten bedraagt wekt bij velen irritatie op, ik ben één van de velen. Wanneer wij uiteindelijk aan wal zijn wacht een lijnbus om ieder die het wenst naar het centrum van Edinburgh te vervoeren, tickets kunnen bij de chauffeur gekocht worden met een betaalkaart, wel zo makkelijk. Er is hiervoor veel belangstelling, na de rij voor de “tenders” staan wij nu in de rij voor de bus. Als wij bijna aan de beurt zijn, loopt de bus vol, er zijn nog maar twee stoelen over, de groep Chinezen die net voor ons staat kiest om bij elkaar te blijven en laten ons voor, geluksvogels zijn wij, het scheelt een halfuur langer wachttijd. Het gedeelte van de stad waar wij doorheen rijden is voor ons nieuw, zo ver zijn wij niet gekomen tijdens onze eerste bezoek aan Edinburgh. Het was destijds grijs, koud en nat, niet echt uitnodigend om op ontdekkingstocht te gaan. Wij waren toen niet echt gecharmeerd van de stad. Het zonnige en aangename weer van vandaag draagt bij om de eerste indruk bij te stellen. De gezellige drukte in de straten, de volle terrassen, de recreanten op hun rug liggend in het park, de kantoorbedienden die hun lunch op een bankje in de zon verorberen, dit alles geeft het een vriendelijke en vrolijke sfeer. Wij brengen een kort bezoek aan de “National Gallery” waar we vooral aandacht schenken aan de “Vlaamse en Hollandse meesters”. Werken van Rembrandt, Rubens, Albert Cuyp en nog vele anderen worden tentoongesteld tegen een opvallende felle rode achtergrond.
Hoe dichter we bij de “Royal Mile” (de hoofdstraat) komen, hoe meer herinneringen aan ons bezoek van vijf jaar geleden, ondanks de stralende zonneschijn houden de grijze gebouwen hun strenge uitstraling.
Aan het eind van de middag zijn wij terug bij het schip, wij frissen ons nog even op alvorens wij gaan dineren. Wij kiezen vanavond voor een gedeelde tafel in de “dining room”, waar wij twee Nederlandse koppels treffen met wie we, onder het genot van de maaltijd, een gezellig gesprek voeren. Altijd leuk om kennis te maken met andere gasten, het brengt de massaliteit terug naar menselijke niveau. Vannacht blijft het schip in de haven liggen, wij vertrekken pas morgen laat in de middag.

Geschreven door JenS.onderweg