06.45 uur de wekker gaat af voor de eerste keer in deze vakantie, het is wel anders geweest op andere trippen. Wij zijn gisteren door de sympathieke barman van de camping gewaarschuwd dat wij heel vroeg moeten zijn bij de veerboothaven als wij over een parkeerplek willen beschikken, zeker met een "campingcar". Eerst snel douchen, toiletteren, een snel ontbijt wegwerken en wij zijn helemaal klaar om de 15 km die ons van de afvaarthaven scheiden te overbruggen. 15 km is natuurlijk niet ver maar in "campertaal" betekent dit toch ongeveer twee keer zoveel tijd als met een personenauto. Het is nog geen 9 uur als wij onze camper parkeren op een mooie plek "front line" aan zee. Voor de 6,-€ die we moeten afrekenen mogen wij hier 24 uur staan, dus ook overnachten, er zijn echter geen faciliteiten aanwezig wat op zich geen probleem voor ons hoeft te zijn, wij zijn helemaal "self supporting". Wij kopen twee kaartjes voor de passage naar "Ile de Brehat" en met de boot van 9.30uur varen wij af. Nog geen 10mn later zetten wij voet aan wal. Wij huren twee fietsen om het autovrije eiland te gaan ontdekken, lopen kan natuurlijk ook maar het kost meer tijd en is minder "fun". Ik moet toegeven dat wij regelmatig van de fiets afstappen wanneer het klimmen te zwaar wordt. L'ile des fleurs (bloemeneiland) doet zijn alias eer aan, overal bloemen, alle kleuren, alle soorten. Gevels van huizen gaan schuil achter uitbundig bloeiende roze geraniums die soms tot over de daken groeien. Rozen, veel rozen in alle maten en kleuren, hortensia's van zacht roze tot diep rood en blauw. Ook palmbomen, grote agaven en zelfs olijfbomen sieren de tuinen. Het is duidelijk dat dit gebied net tussen twee klimaatzones in ligt. Het eiland heeft ook twee gezichten, het liefelijk van die prachtig verzorgde bloementuinen en het ruig en stoer van de contrasterende roze/zwarte rotsen langs de kust. Wij zien het eiland onder de zon maar ik weet zeker dat bij een winterstorm hetzelfde schattige eiland een duidelijk minder vriendelijk aanblik biedt. Om een herhaling van de "Erquy ervaring" te voorkomen melden wij ons op tijd voor de lunch, helaas weer pech bij het restaurant van onze eerste keus, wij worden niet geaccepteerd omdat wij niet gereserveerd hebben!!! Bij het tweede eethuis kunnen wij nog net op tijd een tafel bezetten weliswaar binnen want het terras is al bomvol. Het is erg druk, de twee dames van de bediening kunnen het werk niet aan, pas na 20 minuten krijgen wij de menukaart, na 30 een drankje op tafel en na 60 de eerste gang, de tafels van uitgegeten gasten worden niet opgeruimd, voor ons niet erg wij zijn op vakantie maar door gebrek aan organisatie en efficiency laten zij veel geld liggen, "Meneer Reinders" (voor wie hem nog kent) zou hier gelijk een beroerte krijgen. Als uiteindelijk onze trek verzadigd is, is het tijd om de fietsen in te leveren, dan maar verder te voet naar een ander gedeelte van het eiland. Als wij aan het eind van de middag terug bij de camper zijn, beslissen wij om alsnog een "echte" camping op te zoeken, wij hebben eigenlijk allebei geen trek om de nacht op een parkeerterrein door te brengen. Nog geen 30 minuten later checken wij in bij camping "Le port de la chaine" pal aan zee in het plaatsje Pleubian. Zittend op een rots kijken wij naar één van de mooiste terugkerend natuurfenomeen, de zon zakt in zee, morgen is hij er weer.

Geschreven door JenS.onderweg