Het nadeel van een centraal gelegen hotel is de geluidsoverlast, m.a.w. het was een rumoerige nacht. Het door het hotel gratis aangeboden ontbijt, op het dakterras geserveerd, is simpel maar smakelijk en voor ons voldoende. Wij kopen tickets voor de toeristische hop on-off bus met als startpunt de "Torre del Oro" (gouden toren) op de oever van de brede rivier Guadalquivir, de waterader die de stad van noord naar zuid doorkruist. De "Torre del Oro" gebouwd tijdens de Moorse overheersing was onderdeel van de verdedigingswallen en dankt zijn naam aan de goudkleurige tegels waarmee het in vroegere tijden bedekt was, het is nu een klein maritiem museum. Met de bus crossen wij door verschillende wijken van de stad o.a. Triana een levendige wijk met een aparte sfeer die tal van beroemdheden uit de wereld van stierenvechten en flamenco heeft voortgebracht. Triana wordt ook beschouwd als één van de bakermat van de flamenco, deze, typerend voor Spanje volksuiting van muziek, dans en zang vindt zijn oorsprong in joodse, zigeuners en arabische muziek. Wij stappen uit in de wijk la Macarena, een oud volkswijk en bezoeken daar de rijkelijk versierde kerk "Virgen de la Esperanza Macarena". Na een rustpauze en een snelle lunch begeven wij ons te voet naar de "Plaza de España", een absolute must voor wie een bezoek aan Sevilla brengt. Dit halvemaanvormige plein is ontworpen ter gelegenheid van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 door architect Anibal Gonzalez. Het plein heeft de vorm van een enorme halve cirkel die volledig wordt omringd door gebouwen, die hedendaags worden gebruikt door overheidsinstellingen. Op het plein bevinden zich 52 tegelmozaïeken fresco's die de Spaanse provincies afbeelden. Een brede gracht, waarop verliefde stellen in kleine roeiboten voort dobberen, scheidt de gebouwen van het plein. De hoge uitbundig met kleurrijke aardewerk gedecoreerde bruggen voegen er een "touch" romantisme aan toe. In de nabijheid van "Plaza de España" zijn er veel meer bijzondere gebouwen te zien, allemaal neergezet ter gelegenheid van de eerder genoemde tentoonstelling o.a. het paviljoen van Argentinië, Chili, Portugal die allemaal een nieuwe bestemming hebben gevonden. De temperatuur is inmiddels flink opgelopen (tegen de 40 graden) wij zoeken schaduw en verkoeling op in de "Parque de Maria Luisa", een oase van groen midden in de stad, voormalige privé tuinen van het paleis San Telmo, in 1893 gedoneerd aan Sevilla door Maria Luisa Fernanda, hertogin de Montopensier. Op de terugweg naar het hotel besluiten wij de "plaza de toros", tevens museum van de stierenvechten te bezoeken. Bijzonder is hier de vorm van de arena, ovaal in plaats van rond. Ik zal jullie de bloedige details van deze controversiële volksvermaak besparen, doch wil ik iets vertellen dat weinig mensen weten. Hetzelfde bloeddorstige volk die zich vermaakt bij stierengevechten, mag bij bijzonder gelegenheid, denk bijvoorbeeld aan een vechtlustige stier die de torero op één of andere manier heeft uitgeschakeld, verzoeken om gratie voor deze moedige dier. Wanneer gratie wordt verleend zal de stier zijn verdere leven in grazige weiden doorbrengen totdat hij op natuurlijke wijze succumbeert. 's Avonds na het hebben genoten van overheerlijk tapas wandelen wij terug naar de kathedraal om de verlichting te aanschouwen. Onder de betovering van al dat verlichte moois stappen wij spontaan in één van de talloze calèches voor een stadstour "by night". Alles wat wij overdag hebben gezien kunnen wij nu bewonderen in de volle spotlights.... Mooi.... Heel mooi.

Geschreven door JenS.onderweg