Wij starten onze dag rustig met een zelf gecaterd ontbijt op het balkon, het is nog steeds prachtig weer en met een temperatuur van ongeveer 30 graden kun je spreken van een redelijke koele dag in dit woestijnklimaat waar de temperatuur overdag boven de 40 graden kan stijgen. Wij doen een poging om gebruik te maken van het zwembad maar gezien het aantal al aanwezige badgasten maken wij rechtsomkeert, geen bed meer vrij en (voor ons) te veel dobberende lijven in het water. Wij geven de auto een vrije dag, wij kopen twee 24uurs buskaartjes en gaan op stap. De strip waar alles gebeurt, is niet te doen met de auto, het is er krankzinnig druk en jij kunt nergens parkeren om dingen te gaan bezichtigen. Wij beginnen met een bezoek aan de "Luxor Hotel", de naam zegt het al, Egyptische thema, het hoofdgebouw bestaat uit een enorme zwarte piramide geflankeerd door een even gigantische sfinx, de buitengevel is versierd met hiërogliefen, Anubis bewaakt de ingang. Met de gratis monorail reizen wij door naar het "Mandalay Hotel", de jaren20 lampen, kroonluchters, prachtig bewerkte vloer en veel tropische planten in de ruime lobby verraden de Jugendstil thema. "The Venetian" gaat een stap verder, rondom de kolossale nagebouwde "Palazzo" zijn de kanalen van Venetië aangebracht inclusief romantische bruggen en gondola's. "The Mirage", een van de oudste, toont een enorme zeeaquarium achter de ongeveer twintig "check in desks", de voortuin bestaat uit enorme waterpartijen, watervallen en niet te vergeten de, echt vuur, spuwende vulkaan. "Paris Paris" is een kopie van de Opera van de stad waaraan het zijn naam dankt, de Eiffeltoren en de "Arc de Triomphe" zijn eraan toegevoegd. De "Bellagio" vooral beroemd om zijn fonteinen die op de cadans van de muziek spuiten. Dit om een paar te noemen, er zijn nog zo veel meer, elk hotel probeert iets gekker te verzinnen om de anderen te overtreffen. "Caesar Palace" waarschijnlijk het allergrootste qua oppervlakte spant de kroon, naast het hotel en de theaters stelt de Caesar een "shopforum" open voor het publiek. Dit is iets wat je met eigen ogen moet zien om het te geloven en zelfs dan is het moeilijk om je eigen ogen te geloven, jij komt binnen in een onmetelijke grote lobby met vijver en watervallen die van kleur veranderen, een wentel roltrap (nooit eerder gezien) brengt je naar de verschillende niveaus. Als je verder doorloopt kom je buiten terecht in een Romeinse winkelstraat van een paar honderd meter lang, door zijstraten gekruist, waar alle wereldmerken een vestiging hebben in "designed" winkels. Jij loopt op de "Trevi fontein" af, de blauwe hemel en vriendelijke witte wolken completeren het beeld. Nep, de huizen nep, de geplaveide straten nep, de blauwe hemel en de vriendelijke witte wolken die roze kleuren om te suggereren dat het avond wordt, nep. Jij weet dat het allemaal vals is maar het is zo goed gemaakt dat je er confuus van raakt. Het is idioot en mooi tegelijk, dit kan alléén in Amerika. De luxe boutiques zijn uiteraard echt, ondanks de zeer chique en dure uitstraling blijft het laagdrempelig, iedereen is er welkom. Voor het diner schrijven wij ons in bij het buffet van "Hotel Harras", deze doet niet te kort aan het decor, zo abundant, zo rijk, zo veel keuze, ik doe me te goed aan de king krab en de garnalen. De vriendelijke serveerster, die onze sectie bedient, is waarschijnlijk de 70 al gepasseerd, zij loopt moeilijk en doet haar uiterste best om de tempo van de jongeren bij te houden, ik heb met haar te doen, bij ons was zij al lang met pensioen of afgekeurd. Dit is ook Amerika, als de "American dream" niet voor je is weggelegd is het doorwerken tot je erbij neervalt. Wij laten een goede fooi achter, zij is blij met ons. Las Vegas heeft ons aangenaam verrast, wij hadden er geen hoge verwachting van, het is een gekke, bizarre stad dat je gezien moet hebben.

Geschreven door JenS.onderweg