Het nadeel van vroeg naar bed gaan is dat je de volgende ochtend ook heel vroeg wakker bent . Het is pas halfzes lokale tijd wanneer wij onze ogen open doen, wellicht ook mede door het daglicht die de kamer vult, wij hebben vannacht de gordijnen open gehouden om van het uitzicht te blijven genieten.
Het zeer uitgebreide ontbijtbuffet bevestigt zonder enige twijfel de positieve reviews die ik erover gelezen heb. Naast de natuurlijk officiële “full English breakfast” inclusief witte bonen in tomaten saus en bloedworst kan men een keuze maken uit een enorme variëteit aan gerechten van verse gebakken Franse omelette of pancakes tot aan Spaanse churros met chocolade saus. Het meest opvallend bij het ontbijt is de honingraat, wat ik werkelijk nooit eerder heb gezien bij een buffet, verser kun je niet krijgen. Jan is helemaal verrukt en doet zich tegoed aan, het is wel aan hem besteed. Ik helaas kan nooit veel eten in de ochtend maar ik laat mij toch de “scramble eggs” niet ontgaan. De super vriendelijkheid en behulpzaamheid van het personeel maakt het ontbijt tot een zeer aangename ervaring.
Voldaan kunnen wij beginnen aan een nieuwe dag. Met de bus reizen wij richting de “City” met als doel een bezoek aan de “Bank of England” niet echt als toeristische attractie bestempeld maar wij hebben een doel. Vijf jaar geleden voor ons Schotland reis kregen wij Engelse ponden van een vriendin, deze bleken helaas niet meer geldig te zijn. Vandaag kunnen wij deze inruilen voor “verse” ponden. Sacha jij krijgt dus nog geld van ons. Eerlijk gezegd was ik dat geld helemaal vergeten en vond het pas terug bij de voorbereiding van onze huidige reis. Opvallend hoeveel mensen nog met oude ponden zitten, het was daar behoorlijk druk. Hier wederom compliment voor de staf, of je twintig of twintig duizend pond komt wisselen wordt je met alle egards behandeld. Persoonlijk vind ik de “City” een fraai en verrassende wijk. Prachtige monumentale oude panden contrasteren met de futuristische glazen kolossen, het verleden ontmoet hier de toekomst. Ik voel me nu echt in het hart van een wereld metropool. In het majestueuze “Royal Exchange” gebouw waar een galerij van luxe (en dure) winkels is gevestigd, brengen wij een bezoek aan een dependance van “Fortnum en Mason”, een warenhuis gesticht in 1707, wij kopen daar een mooie blik geurende “Countess Grey” thee. Voor een kopje koffie stijgen wij naar de 40e verdieping van de “Heron Tower”, één van de hoogste gebouw in Londen, waar het café/restaurant “Duck and waffles” is gesitueerd. Een supersnelle lift brengt je in ongeveer 20 seconden naar boven wat een vreemd gevoel in je hele lichaam en druk op je oren veroorzaakt. Eenmaal boven hebben wij een fantastische uitzicht over de stad en over de merkwaardige “glazen zetpil” pal naast gelegen.
Helaas werkt het weer vandaag niet mee het begint te miezeren en later te regenen, de thermometer komt niet hoger dan 16 graden. Gebruikmakend van het efficiënte openbaar vervoer verplaatsen wij ons vervolgens naar “Westminster” waar wij toegangskaarten kopen voor het “Westminster Palace” te weten “The House of Parliament”. Een “guided tour” zit er niet meer in, die zijn uitverkocht tot aan het eind van de maand. Wij moeten genoegen nemen met een audiotour wat op zich een goede deal is aangezien een “guided tour” een uurtje duurt, met de “audiotour” kun jij net zo lang blijven als het je lief is. Een werkelijk magnificent gebouw, zo rijkelijk en abundant gedecoreerd, het ademt de oude en de meer recente geschiedenis, vanaf de middeleeuwen tot op heden. Er zijn hier besluiten genomen die onze huidige wereld en maatschappij hebben beïnvloed en bepaald. Jammer genoeg fotograferen was alleen toegestaan in de centrale hal.
Omdat wij steeds natter worden en meer als verzopen katten gaan uitzien zoeken wij onderdak in een metro station waar wij een sandwich en een flesje water nuttigen als lunch, meer dan genoeg na het royale ontbijt van vanochtend, het is niet de ideale zetting maar wij staan tenminste droog en warm. “Westminster Abbey” staat vlakbij, onze poging om toegangskaartjes te krijgen voor een bezoek is helaas geen succes, voor vandaag is alles uitverkocht, misschien een volgende keer meer geluk.
Om in de Engelse “vibes” te blijven sluiten wij de dag af met een heerlijke “fish and chips”. Wij hadden veel plannen gemaakt over wat wij willen zien en wat wij willen doen, wij komen snel achter dat niet alles te realiseren valt. Het geeft ook niet, plannen kunnen wijzigen, het belangrijkste is van deze stad te genieten en dat doen wij met volle teugen.

Geschreven door JenS.onderweg