Het eerste uur na ons vertrek uit Moab zien wij alléén kale grijsgroene gesteente waar niets op wil groeien. Later rijden wij door dichte bossen waar her en der bomen en struiken zich optooien met goudgele of dieprode bladeren scherp afstekend tegen het donkergroen van de pijnbomen, wij worden ineens met de herfst geconfronteerd, het is ook een stuk koeler. Wij volgen een hele tijd een riviertje die regelmatig links of rechts van de weg opduikt. Wij passeren groene dalen met gecultiveerde weilanden en groene weiden waar gitzwarte koeien zich tegoed doen aan het sappige gras, wij zijn nu even in agrarische gebied, enfin al met al een afwisselend geheel.
Het is algemeen bekend dat Amerika veel "oversized" mensen herbergt, het lijkt of op het platteland nog erger is dan in de steden, als wij bij een "diner" stoppen voor een kopje koffie kijk ik met verbazing naar een echtpaar, die aan een tafel naast de onze, zit te ontbijten. Hij is, schat ik, ruim de 220kg gepasseerd, zij, iets slanker, komt in de buurt van de180. Op tafel borden met gebakken eieren, spek, vette saucijzen en toasts het geheel overdekt met ketchup en andere ondefinieerbaar prut, daarnaast een hele dikke pannenkoek waarop een halve fles siroop wordt leeggeschonken, dit alles weggespoeld met een halve liter cola. Ik zou er drie dagen over doen om dit allemaal werk te werken. Als wij om ons heen kijken naar de aanwezige klandizie kunnen wij alléén concluderen dat obesitas echt een probleem is in dit land. Het gebied dat wij doorkruisen is mormonenland, zij vestigden zich hier al in 1847 op zoek naar een land waar niemand anders wilden wonen. Onderweg zien wij vrouwen gekleed in lange gewaden en bedekt met een zwart kapje, de mannen dragen een wijde broek met bretels, of het mormonen zijn weet ik niet maar dat zij bij een sekte behoren is duidelijk. Kort geleden kwamen wij ook een Amish familie tegen, herkenbaar aan hun outfit, waarschijnlijk van de minder strenge kant want zij reden in een groot SUV. In Utah vind je in elke hotelnachtkastje een kopie van de mormonen bijbel.
Gisterenavond hebben wij een leuk gesprek gehad met een Nederlands echtpaar die wij in het hotel tegenkwamen, hij komt vaak in de VS voor zijn werk en weet veel te vertellen over de mentaliteit in de verschillende staten, over de armoede die ook heerst in dit land, over het aantal, vooral op het platteland, laagopgeleiden wat leidt tot kortzichtigheid, intolerantie en racisme die ook hier in Utah nog steeds aan de orde is. Alle dat Hollandse gebabbel trekt de aandacht van twee Amerikaanse zusters, zij voegen zich bij ons groepje, een aantal jaren geleden hebben zij Nederland bezocht en hebben zeer goede herinnering aan, het is een gezellig boel. Amerikanen maken graag een praatje en snel komt de vraag "where are you from" op het antwoord The Netherlands volgt altijd "nice" al hebben zij meestal geen flauw idee waar The Netherlands ligt, in San Francisco hebben wij zelfs gehoord "Neverland? that's where Peter Pan comes from", wat moet je daar op zeggen.... Maar eerlijk is eerlijk ik zou ook niet alle staten van VS op de kaart kunnen aanwijzen. Wij hebben vier dagen geleden een reservering gemaakt voor twee nachten bij Bryce Canyon Resort motel omdat het niet makkelijk is om onderdak te vinden in deze regio, wij hebben zelf gehoord dat afgelopen week een tourbuschauffeur zijn kamer heeft afgestaan om te voorkomen dat toeristen dakloze zouden worden. Wij hebben een dak boven ons hoofd maar zijn wel een beetje teleurgesteld. De ontvangst is het allerminst vriendelijk, de smoezelige kamer ruikt niet fris, er is geen koelkast, geen magnetron, geen koffie/thee faciliteiten (wat standaard is in Amerika) en GEEN WIFI (verklaart mijn twee dagen stilte) dit alles voor 130€ per nacht, er wordt duidelijk misbruik gemaakt van het gebrek aan accommodaties in dit gebied. Wij zullen het ermee moeten doen, het enige alternatief was de Best Western hotel voor meer dan 200€ per nacht. Mijn bevindingen kunnen zij op Tripadvisor lezen..... Als ik weer Wifi heb.

Geschreven door JenS.onderweg