De eerste tekenen van jetlag zijn al voelbaar, vannacht om 2.15uur locale tijd wakker geworden, toch maar blijven liggen en proberen uit te rusten. Om 6uur staan wij op want met z'n tweeën naar het plafond te blijven staren is ook niets. Rustig van een kopje koffie en onze zelf gecaterd ontbijt genietend schouwen wij aan hoe de stad langzaam weer op gang komt, ontwaken is natuurlijk niet van toepassing voor "the city that never sleeps". Wij gaan eerst onze buurt verkennen, de drukte op straat is al behoorlijk, toeristen met hun kaart of smartphone in de hand zoekend naar de goede richting, New Yorkers die zich naar hun werk haasten hun beker hete koffie vastklampend. Het straatbeeld kun je rustig kleurrijk noemen, alle etniciteiten zijn hier vertegenwoordigd, alle kledingstijlen ook, van tulband tot keppeltje, van "baggy throusers" tot Koreaanse klederdracht om nog niet te spreken over de creatieve haardracht in alle kleuren van de regenboog en alle nuances tussenin. Na nog geen tien minuten lopen bereiken wij de beroemde "Times Square". Het is eigenlijk precies zoals je je het kunt voorstellen, druk druk druk..... Yellow cabs (taxi's) overal, tourbussen die af en aan toeristen afzetten en oppikken, flitsende, flashende, schreeuwende reclameschermen zo hoog als een torenflat. Mooi? Niet echt.... Maar de overdaad is overweldigend, wat bijzonder om dit zelf te ervaren. Vervolgens wandelen wij op Broodway, het volgende stukje tekst heb ik geleend van een reisgids, het beschrijft precies wat wij zien en wat wij voelen.

"Wie Broodway afloopt wordt binnen tien minuten aan meer prikkels bloot gesteld dan waar ook ter wereld: hier de Arabische straathandelaar die hotdogs met sauerkraut verkoopt, daar de orthodoxe jood die met zijn collega de zaken bespreekt, de schandalig dure Prada winkel, de Chinese apotheek waaruit de geur van mysterieuze gedroogde kruiden opstijgt, een fietskoerier die met een snelheid van 30km per uur kamikazegewijs door het luid claxonnerende verkeer slingert. Degene bij wie de kracht van deze indrukken niet tot een bepaalde staat van euforie leidt, heeft zonder twijfel de verkeerde reisbestemming gekozen".

Wij schaffen metrokaarten aan waarmee wij zeven dagen lang ongelimiteerd kunnen reizen, je loopt toch al genoeg in deze stad. Per metro en gedeeltelijk te voet begeven wij ons naar pier 83, het vertrekpunt van de tourboten. Wij kiezen voor de "Grand Tour" die 2,5 uur duurt en die je helemaal rondom Manhattan voert. Het uitzicht van Manhattan vanuit het water is adembenemd, uiteraard varen wij ook langs de "Statue of Liberty" het symbool van de stad en niet te vergeten de "Brooklyn Bridge". Verder passeren wij de minder bedeelde wijken als Harlem en de Bronx. Helaas gooit de regen roet in het eten en dwingt ons om bescherming te zoeken in de overdekte gedeelte, het is inmiddels ook flink afgekoeld. Wat begon als een veelbelovende dag is grauw en koud geworden. Persoonlijk vond ik de tocht van 2,5uur te lang, niet alles was even interessant langs de vaarroute, zelf zou ik aanraden om de 1,5uur tour te doen. Jan vond het prima.... Maar ja zet Jan op een boot en is hij de hele dag zoet. Aan het eind van de middag is het weer droog en de zon breekt weer door. Als het donker wordt lopen wij terug naar Times Square om deze krankzinnige plek "by night" mee te maken, het is er nog veel drukker dan overdag, een grote gezellige kermis. We lopen nog een paar blokken om (wat gauw een aantal kilometer oplevert), eten onderweg een kop soep en een salade alvorens wij weer hotelwaarts gaan.

Geschreven door JenS.onderweg