Ondanks de doodse stilte hebben wij niet rustig kunnen slapen, de "twijfelaarsmaat" van ons bed is er debet aan, het is behelpen als je meer van het "kingsize" type bent. Nog steeds als enige gasten genieten wij rustig van onze verzorgd ontbijtbuffet. Op aanraden van onze gastvrouw gaan wij vanochtend wandelen langs de "rio Turon" letterlijk vertaald de "noga rivier". Wij vertrekken rond 10.30uur en omdat eerder op de dag de thermometer 6 graden aanwees zijn wij geëquipeerd met onze dikke gevoerde jassen. Echter de rijkelijk schijnende zon en de stevige stappen die we zetten helpen mij snel weer uit die jas, Jan blijft het stug volhouden dat het aan de koele kant is. De zoete geur van witte amandelbloesem alom vertegenwoordigd doet ons denken aan honing lekkernijen, zou die rivier daaraan haar naam te danken hebben?. Verderop zijn er een aantal mannen bezig met het onderhouden van dit mooie natuurgebied, de geur van verbrand droog hout prikkelt opnieuw onze zintuigen, het ruikt naar vroeger. Het is lunchtijd als wij neerstrijken op het enige terras die het dorp rijk is. Fuentesanta, het doel van vanmiddag, bereiken wij na een drie kilometer hobbelig zandpad. Hier bevindt zich naast, in warmere dagen druk bezochte recreatie plaats, de ruïne van een klooster tevens watermolen. Wij zien hierin een potentiële eco-hotel voor de vele wandelaars die deze regio bezoeken. In gedachte hebben wij het al helemaal verbouwd en ingericht, maar het blijft bij dromen wij beschikken niet over de financiële middelen en hebben ook niet de "guts" om aan zo een project te beginnen. Onder de schaduw van de pijnbomen leggen wij hier ook een aantal kilometers af. Het is nog te vroeg om meteen naar het hotel terug te gaan, wij kiezen om de route naar het 18 km verder gelegen dorp Serrato te volgen. Na elke bocht worden wij verblijd met grandioze authentieke Andalusische landschappen, olijfbomenvelden tot in het oneindige, afgeronde heuveltoppen in alle terra tinten schakeringen, bewerkte akkervelden en velden die wachten om bewerkt te worden en op de achtergrond de vale, kale, blauwe bergen. Zoals gisteren afgesproken dineren wij in ons hotel, het is bijna letterlijk "ons hotel" want van andere gasten nog geen spoor te bespeuren.

Geschreven door JenS.onderweg