Wij nemen tijdelijk afscheid van Sacha en Nol, zij hebben voor één week ingaande vandaag een volledig ingerichte tent gehuurd op een verder gelegen camping bij een plaats waar een vriendin van hen woont. Wij blijven één nacht langer hier omdat wij Saint Malo willen bezoeken. Ik vind het wel fijn om weer even met z'n tweeën op stap te gaan, niet dat het gezelschap van Sacha en Nol me zwaar valt, absoluut niet. Wij zijn niet gewend om met anderen op vakantie te gaan, het was dus afwachten hoe het zou gaan. Wij zijn nu 12 dagen onderweg en wij kunnen concluderen onzerzijds dat het samen reizen geen probleem oplevert. Net als wij, zijn Sacha en Nol individualisten, net als wij reizen zij altijd met z'n tweeën en net als wij hebben zij behoefte aan eigen tijd. Het gaat allemaal vanzelf. Het is gezellig zonder de verplichting om 24/7 bij elkaar te zijn. De camper heeft een rustdag, wij nemen de bus. De oude St Malo, "intra muros" (binnen de muren), imposante vestingstad met kolossale verdedigingswallen lijkt de zee uit te dagen. De stadswallen zijn gebouwd in de 17e eeuw om de stad te verdedigen tegen de herhaaldelijke aanvallen van de Engelsen. St Malo was toentertijd de belangrijkste haven van Frankrijk. Helaas werd de stad aan het einde van de tweede wereldoorlog voor 80% verwoest. Gelukkig werd bij de herbouw het historische karakter gehandhaafd. Op de stadswalen maken wij een wandeling rondom de stad. Het is warm en gezellig druk in de stad. Na een eenvoudige lunch maken wij de overtocht naar Dinard, een stad tegenover St Malo aan de overkant van de baai. De vaart die maar 10 minuten duurt geeft de gelegenheid om de stadsmuren van Saint Malo vanaf de zee te zien. In Dinard heerst een andere sfeer, wij vinden hier veel galeries, ateliers en grote villa's, zomerverblijven van welgestelde Parijzenaren. De stad straalt "chic" uit maar mist de gezelligheid en levendigheid van Saint Malo. Op onze wandeling door de stad komen wij een herenkapper zaak tegen met ouderwets interieur en dito fauteuils, dit komt als geroepen want onze normaal gesproken millimeter coupe neigt nu naar de centimeter, wij laten onze zomer coupe bijwerken. Verderop in de straat staan, bij een kleine parfumwinkel, twee uitnodigend proefspuitflacons, Jan kan het niet laten, hij spuit wat op de rug van zijn hand. De magie van parfum is dat het je gelijk pakt of juist helemaal niet, het eerste gebeurt. Als wij de winkel binnentreden worden wij ontvangen door een charmante vriendelijke dame die ons van alle informatie voorziet over de parfum dat wij net geprobeerd hebben. Zij vertelt ons dat de maker maar enkele winkels in de regio heeft, dat hij al dertig jaar in dit vaak bezig is en dat hij het alleen uit passie doet. Zij is zelf ook helemaal lyrisch en gepassioneerd wanneer zij vertelt over de geurnuances, de geurkleuren, de ingrediënten (allemaal natuurproducten) die met zorg worden gekozen. Jij moet echt in Frankrijk zijn om met zoveel enthousiasme en vakkundigheid een parfum aan te prijzen. In Nederland zou men het snel overdreven vinden "mens doe toch gewoon". Wij kunnen het niet weerstaan, wij verwennen ons elk met een flacon.

Geschreven door JenS.onderweg