De laatste dagen nam de spanning toe, wordt onze vlucht geannuleerd of mogen wij zonder hinder ons plannetje doorzetten?. Van KLM hebben wij niets vernomen, geen nieuws is goed nieuws…. Onze reis naar Marseille gaat door.
3.15 uur de wekker gaat af, toch bijzonder vroeg als je vlucht pas om 9.40 uur vertrekt. Helaas vandaag de dag niets meer functioneert zoals het zou moeten, de luchtvaartmaatschappij verzoekt je om minimaal drie en halfuur van tevoren aanwezig te zijn wil je nog kans maken om je vlucht te halen. Dank u heer Benschop voor de enorme gecreëerde chaos gedurende uw glorieuze carrière als directeur van onze nationale luchthaven, maar ik wil daar niet te veel woorden aan vuil maken het verandert niets aan de situatie. Door onduidelijke redenen kan de taxi ons alleen om 4.30 uur wegbrengen en niet om 5.15 uur zoals wij wensten. Ondanks het onchristelijke vroege tijdstip is het al behoorlijk druk op Schiphol maar de rij loopt gelukkig goed door en na 40 minuten zijn wij door de veiligheidscontrole en onderweg naar de gate. Ruim voldoende tijd voor een kopje koffie, onze vlucht vertrekt pas over drie uur.
Als goedmakertje hebben wij vandaag, voor ons, twee primeurs…. Wij vliegen met de “Hop” (een dochtermaatschappij van Air France in een Canadair Bombardier (een vliegmachine van Canadese makelij). Het is een lange smalle sigaar met aan beide kant van het gangpad twee aan twee stoelen. De vlucht verloopt soepel, na 1uur en 40 minuten landen wij op de luchthaven van Marseille Marignane met 20 minuten vertraging. Het is even zoeken naar het kantoor van het autoverhuurbedrijf die ergens achteraan blijkt te zijn. Onze huurauto is een mega SUV Mazda CX5 die wij gelijk heel respectloos “de tank” noemen. De rit naar Cavaillon, onze eindbestemming, duurt ongeveer een uurtje. De gastvrouw van onze Airbnb staat keurig op ons te wachten om ons welkom te heten en ons de weg te wijzen in het appartement. Wij lopen niet gelijk over van enthousiasme wanneer wij het gebouw aan de buitenkant aanschouwen, het kan duidelijk een likje verf gebruiken. Zowel aan de buitenkant als de algemene ruimtes aan de binnenkant zijn de muren en wanden bedekt met een, uit de jaren 60, zeer grof granol waar de stof zich goed ingenesteld heeft, niet meer van deze tijd. Het appartement is ruim, voor Franse begrippen modern ingericht, heel schoon en van alle gemakken voorzien, niets ontbreekt. Het terras van 30 m2 is de kers op de taart. Wij beschikken ook over een privé garage in het souterrain waar “de tank” alleen in past als wij de deur open laten. Kleine anecdote… onze gastvrouw heeft ons de wasmachine laten zien, Jan weet er niets meer van… ik herinner mij dat het in een kleine ruimte was achter een deur. Na een uitgebreide speurtocht kunnen wij noch de wasmachine, nog de ruimte terugvinden, dan maar de gastvrouw weer contacteren, het blijkt achter een soort “geheime” deur in de keuken te zijn. Volgens onze gastvrouw zijn wij niet de eerste die deze vraag stellen… gerustellend.
Wij besluiten om eerst naar de dichtbijzijnde “Auchan” (bekende supermarkt keten) te rijden om wat proviand in te slaan. Wij lopen letterlijk te watertanden door de supermarkt bij het zien van al dat lekkers, eten in Frankrijk is werkelijk verheven tot een kunst. Wat een enorme keuze en wat een kwaliteit, naar de prijzen moet je niet kijken want ook hier heeft de inflatie flink toegeslagen.
Terug in onze tijdelijke “penthouse” installeren wij ons vorstelijk op het terras met een goed gevulde bord “charcuterie” en een glaasje rosé de Provence (voor Jan een 0.0 biertje). Het uitzicht op de heuvel “St Jacques” is grandioos. Wij kunnen zien hoe een aantal waaghalzen de “Via Ferrata” afleggen, een gevaarlijk pad langs de Heuvelwand gedeeltelijk bestaand uit alleen kabels. Die heuvel van 182 meter hadden wij in Nederland al lang als berg bestempeld. Wij hebben telefonisch contact met de familie om af te spreken waar en hoe wij elkaar treffen de volgende dag, zij hebben voor ons een reünie georganiseerd. Over de familie en de samenkomst morgen meer. Wij gaan niet te laat naar bed want de lange dag begint zijn tol te eisen.

Geschreven door JenS.onderweg