De, ondanks de airco, warme kamer in combinatie met de luidruchtigheid van de vrijdagavond uitgaande publiek zorgt voor een verstoorde nachtrust. De weersomstandigheden blijven onveranderd, veel zon en 32 graden, het weerhoudt ons niet om op stap te gaan. Vanochtend reizen wij per metro om onze energie een beetje te sparen. Ons doel is het stadhuis, een markant gebouw met een hoge toren die een beetje aan een kerk doet denken, meerdere keren hebben wij het vanaf de verte gezien. Het metrostation, met zijn bruin gekleurde onregelmatige wanden, ligt heel diep onder de grond, het lijkt op een grot, het is er lekker koel, wij weten nu waar wij moeten zijn als wij verkoeling willen. Als wij bij het station "Rådhus" aankomen en weer uit de grond omhoog kruipen zien wij geen teken van herkenning van het gebouw, het is bijzonder rustig op straat, vreemd als je vlakbij een bezienswaardigheid bent. Wij informeren bij passanten waar het "Rådhus" is.... Nou wij staan er pal voor... Nog steeds geen herkenning... De stadsplattegrond raadplegen dan.... Ja hoor... Het Rådhus is geen stadhuis maar het raadhuis, het stadhuis is het "Stadshuset" hoe simpel wil je het hebben?. Gelukkig is het echte stadhuis op loopafstand. Dit gebouw dateert van het begin van de vorige eeuw, de architect heeft zich laten inspireren door verschillende architectonische stijlen wat soms voor een verrassend effect zorgt, de arcade met sierlijke bogen aan de waterkant is een tegenstelling met de strakke gevel uit rode brikken opgetrokken. Nog een noemenswaardige bijzonderheid, elk jaar vindt in de hal van het "Stadshuset" het banquet van de Nobel prijswinnaars plaats. Dit interessante gebouw is uitsluitend met een "guided tour" te bezoeken, in wel 7 verschillende talen, helaas is de engelstalige groep te groot, en omdat alle groepen op hetzelfde moment in dezelfde ruimte samen vertoeven ontstaat er een kakofonie van onverstaanbare talen die nog eens galmt door de ruime hoge zalen. De gouden zaal is wel de meest opvallend met veel symbolische figuren uitgevoerd in gouden mozaïektegeltjes, om goud te besparen is er gekozen voor de "sandwich techniek" 1 laag glas dan een dunne laag goud en dan weer een laag glas. Vanmiddag doen wij rustig aan, wij boeken een 3 uur durende boottocht door het archipel, als wij langs het eiland Östermalm varen kunnen wij een glimp opvangen van de moderne architectuur die wij gisteren gemist hebben. Verderop langs de kust is er meer moderne achitectuur te bewonderen en verscholen in het groen staan de wat oudere statige villa's. Er zijn veel boten op het water van rustige stille zeiljachten tot racende over het water vliegende speedboten, ook de drijvende hotels ontbreken niet. Wij varen tot aan het stadje Vaxholm en keren via een andere vaarroute terug. Terugwandelend naar ons hotel genieten wij van de stad, de sfeer, de mooie gebouwen, het zomerse weer. Vanavond eten wij in hetzelfde restaurant als gisteravond, het eten is er goed en het personeel heel attent. Helaas de vele gelopen kilometers van de laatste dagen eisen hun tol op, mijn rug doet pijn met lopen en zitten, liggen brengt ook niet veel verlichting, het is afwachten hoe het zich verder ontwikkelt.

Geschreven door JenS.onderweg