Voor mij geen twijfel meer, nooit meer een "twijfelaar" wat een lamentabele nacht, wij zijn nog steeds heel enthousiast over het hotel maar gaande de nachten steeds minder over het bed, wij verlangen naar onze pocketvering met traag schuim afgewerkte comfortabel matras. Genoeg geklaagd, slaap zullen wij inhalen terug in San Pedro. Vanochtend verlaten wij El Burgo in noordelijke richting om via een landelijk zeer bochtige weg in het dorp Ardales te geraken en na elke bocht worden wij opnieuw verwend met prachtige weidse uitzichten over bergen, velden en fruitgarden, wij raken hier nooit uitgekeken. Na Ardales vervolgen wij onze route naar "los embalses" een serie aaneengeschakelde meren waar de hemelblauwe en turquoise kleur van het water geaccentueerd wordt door de omringende donkere pijnbomen. Deze meren zijn ontstaan na het bouwen van een dam en zijn van cruciaal belang voor de watervoorziening in dit gedeelte van Andalusië inclusief de stad Málaga. Wij kiezen voor de lunch een terras met een magnifieke uitzicht, helaas is de kookkunst van de chef van een zeer matig niveau. Na het eten zetten wij koers naar "Fuente de Piedra" bekend om zijn flamingo lagune. Onze roze gevleugelde vrienden vertoeven in dit jaargetijde in het warmere Afrika, dat wisten wij maar volgens onze gastheer zouden hier nu kraanvogels moeten huizen, op een tiental ordinair krijsende meeuwen na hebben wij niets gespot. De kudde blèrende, riekende dames die wij op de terugweg tegenkomen versterkt de authenticiteit van het boerenland. Terug in "ons hotel" constateren wij dat wij deze moeten delen met twee nieuwe gasten. Het restaurant van het hotel heeft vanavond zijn wekelijkse rustdag, wij moeten dus "uit dineren". De keus is snel gemaakt, zoveel eetgelegenheden zijn er niet in het dorp. Wij gaan terug naar het enige restaurant met terras waar wij gisteren geluncht hebben. Voor het terras is het nu te koud, wij stillen onze trek (dineren kun je het echt niet noemen) zittend op harde wit plastic stoelen aan een glanzende aluminiumtafel onder het koud licht van neonbuizen. Het eten is van het type "ik heb gauw iets in elkaar geflanst voor jullie", de bediening is vriendelijk. Enfin het totale plaatje hoort bij de "Andalusische achterland ervaring", wij hebben het naar de zin. Om 22.30uur rollen wij uitgeput ons bed in.

Geschreven door JenS.onderweg