05.45uur staan wij bepakt en bezakt in de startblokken, Henny de buurman brengt ons naar Schiphol. Het is alweer een jaar geleden dat wij onze rondreis door het westen van de Verenigde Staten hebben voltooid, het is ons eigenlijk toen beter bevallen dan wij in eerste instantie dachten, daarom zetten wij vandaag wederom koers naar de USA.... De oostkust deze keer, wij zijn op weg naar de "Big Apple", "the city that never sleeps", "the capital of the world"... New York. Wat een rare naam eigenlijk "The Big Apple" waar zou dat vandaan komen. Alleswetende Google levert de volgende uitleg op. "Er gaan allerlei nostalgische verhalen over de oorsprong van de bijnaam. De bekendste daarvan is het verhaal van een vrouw, genaamd Eva. Zij kwam vanuit Frankrijk naar New York in het begin van de 19e eeuw en begon een soort chique bordeel. Het bordeel werd heel erg succesvol. Eva noemde haar meisjes haar appels. Daarmee verwijst ze naar het bijbelverhaal over Eva die een appel eet van de verboden boom en daardoor uit het paradijs gezet wordt. Volgens het verhaal noemden de mannen hun bezoekjes aan het bordeel “Eva’s appels eten”. Daar zou dan de naam de Big Apple vandaan komen.
Een meer waarschijnlijke verklaring van de naam Big Apple is dat het uit een boek komt. De auteur van een boek stelde Amerika voor als een grote boom waarvan de wortels tot ver in de rivier Mississippi gingen. Grote steden waren appels aan de appelboom, en New York was de grootste! Vanaf toen waren het vooral jazzmuzikanten die de zin gebruikten. Als ze buiten New York optraden waren ze in de “takken” en wanneer ze in theaters in New York speelden waren ze in “The Big Apple”.
Stipt op tijd vertrekt onze vliegtuig naar Frankfurt, de "Duitse gründlichkeit" doet haar naam eer aan. Ik hoor al sommigen roepen Frankfurt? Wij hebben gekozen om met de Lufthansa te vliegen om twee redenen, de prijs en de mogelijkheid om vanaf Frankfurt verder met de Airbus A380 naar New York te reizen. Dit type toestel is met een startgewicht van 560.000kg, een maximum reikwijdte van 12000km, een lengte van 72,7m, een hoogte van 24,1m, een spanwijdte van 79,8m het grootste passagiersvliegtuig in gebruik. 20 "flightattendants" waken over de veiligheid en het comfort van de 550 passagiers verdeeld over twee niveaus. Voor degenen die op de hoogte zijn van ons akkefietje met de luchtvaartmaatschappij, het is allemaal goed gekomen, wij hebben ons van de domme gehouden en zodoende de stoelen gekregen die wij gereserveerd hadden. Na een uitstekende vlucht van 7.30uur met de oosterburen, landen wij om 13.15uur locale tijd (6 uur vroeger dan in Nederland) op de beroemde JFK Airport. Mijn inziens zou de luchthaven het visitekaartje van de stad moeten zijn. JFK is verre van dat, het is duidelijk verouderd, druk, chaotisch en inefficiënt. Wij mochten ons bij aankomst zelf inklaren door middel van een robot die je paspoort checkt, je vingerprint afneemt en een pasfoto van je maakt. Wij dachten goed geregeld, maar helaas, na de check van de machine mag je weer in een lange rij aansluiten waar vervolgens een onbeschofte ambtenaar dezelfde check helemaal opnieuw uitvoert (bij mij zelfs twee keer). Je begroeting wordt niet beantwoord, je wordt niet eens aangekeken door die gapende papzak die uitgezakt in zijn stoel zit, praten kan hij blijkbaar ook niet, wat je moet doen (of laten) wordt met handbewegingen aangegeven. Maar wij waren gewaarschuwd, dus je ongeduld en irritatie niet laten merken. Het via internet geregeld gedeelde vervoer naar de stad was prima, het duurt alleen wat langer. De rit naar de stad toe kun je niet fraai noemen, veel grijze stoffige gebouwen, opvallend veel zwerfvuil langs de wegen, een kilometerslange tunnel zonder enige toevluchtroute, absoluut ondenkbaar in het huidige Europa. Maar als je eindelijk zicht krijgt op de skyline van Manhattan ben jij snel die grauwheid vergeten. Al met al arriveren wij in het hotel pas 3.30uur na de landing. Bij het boeken van het hotel hebben wij als voorkeur opgegeven graag zo hoog mogelijk te willen zitten... En ja hoor wij zijn gehuisvest op de 32ste verdieping (tevens hoogste etage) van een wolkenkrabber met een magnifiek uitzicht over de "Empire State Building", een deel van Manhattan en de Hudson rivier, wij zijn er helemaal happy mee. Vanavond eten wij snel een salade in de buurt en gaan vroeg naar bed, wij zijn bekaf.

Geschreven door JenS.onderweg