Na een goed verzorgd ontbijtbuffet zijn wij helemaal klaar om het eiland te gaan verkennen. Verkennen is niet helemaal het juiste woord, wij zijn namelijk in een verre verleden hier twee keer eerder geweest. Vlieland was "mijn eerste waddeneiland", later hebben wij de overige eilanden meerdere malen bezocht maar in mijn herinnering heb ik altijd Vlieland als het mooiste ervaren. Als wij aan onze wandeling beginnen is het nog bewolkt maar snel komt de zon weer tevoorschijn. Het eerst wat ons opvalt is de serene rust die hier heerst, het lijkt of de tijd stil staat. Jij voelt de stress en de rush van het stadsleven van je afglijden. Deze keer hebben wij bewust gekozen voor het "winter eiland gevoel". Natuurlijk neem jij een "slecht weer" risico in dit seizoen (in welke seizoen niet in Nederland?) maar wat boffen wij, wij worden verwend met deze stralende dagen. Wij verlaten de Dorpsstraat om via een bospad naar de Noordzee te lopen. Daar zijn ze dan die majestueuse, totaal verlaten brede stranden van fijn wit zand waar menig Zuid-Europees land jaloers op is, de langgerekte wolken die er boven hangen vergroten het gevoel van oneindigheid. Wij sluiten onze lange wandeling langs het strand af onder het genot van een warme chocolade melk in het "beach restaurant van Oscar" (dr Deen serie) en via de pijnbomembos gaan wij terug naar het dorp. Bij het binnentreden van het restaurant "het praethuys", waar wij ons lunch gebruiken, maken wij een reis terug in de tijd. Het lijkt alsof het interieur ongemoeid is gebleven sinds de oprichting van dit etablissement. 1.30uur en en volle maag later beklimmen wij de hoogste duin van Nederland (52m) om de vuurtoren te bereiken. Wij vervolgen onze wandeling door de duinen naar het noordelijkste punt van het eiland waar wij wachten totdat de aankomende ferry passeert alvorens wij aan onze terugtocht naar het hotel beginnen. Wij hebben vandaag de nodige kilometers in de benen en daarom rusten wij uit voordat wij ons diner gaan gebruiken in hetzelfde praethuys. Aan het eind van deze mooie dag weet ik het zeker.... Voor mij is Vlieland het mooiste.

Geschreven door JenS.onderweg