Over vandaag valt niet veel te vertellen, het is kilometers vreten. Met 600km meer op de teller komen wij aan in Williams waar wij inchecken in één van die vreselijk lelijke motels, zoals je deze in films ziet, maar de kamer is schoon, het is maar één nacht en dit plaatsje is een goede uitvalbasis voor een bezoek aan de "Grand Canyon" die morgen op ons programma staat. Ik moet toch een anekdote vertellen waar ik niet trots op ben. Twee dagen geleden hebben wij, via booking.com, een leuk hotelletje met goede recensies voor een aantrekkelijke tarief geboekt in Williams.... Gisterenavond toen ik de reis voor vandaag aan het voorbereiden was, o.a. het instellen van de route op de TomTom, kwam ik erachter dat wij een hotel hebben geboekt in Williams Californië in plaats van Williams Arizona. Omdat wij buiten de gestelde annuleringsvoorwaarden vallen zijn wij het geld kwijt en moeten wij een nieuwe boeking voor de juiste Williams doen. Ik kan me voor de kop slaan, ik ben altijd zo secuur met plannen en boeken, het is gebeurd ik kan er niets meer aan doen, als kleine pleister op de wond krijgen wij "flying blue miles" over het verloren bedrag omdat wij via De KLM site hebben geboekt. De eerste 200km is het woestijn voor, achter, links en rechts, oneindige rechte golvende wegen, op een traject van 105 km heb ik 5 flauwe bochten geteld, het verkeer is minimaal, jij kan letterlijk midden op de highway staan om een foto te maken (zie bewijs). De volgende 200km is het woestijn rechts, links, voor en achter, de daarop volgende 100 km krijgen iets meer kleur door iets meer vegetatie, de laatste 100km nadat wij de grens met Arizona passeren worden afwisselend, rode heuvels met afgevlakte top, meer groen en bomen waardoor het landschap er een stuk vriendelijker uitziet, dit is trouwens een deel van "Route 66". Het stadje Williams, die precies op deze legendarische route ligt beantwoordt precies aan het beeld van een Amerikaans stadje, alleen laagbouw, rechte straten, totaal gebrek aan creatieve architectuur, het hoort bij dit land. Vanavond eten wij in een echte jaren 50/60 "diner" the full American experience, leuk. Wij zijn moe en gaan vroeg naar bed, morgen wordt het een drukke dag.

Geschreven door JenS.onderweg