What an amazing day again. Om 8.15uur rijden wij al uit Page en snel bevinden wij ons opnieuw op die eerder beschreven kilometerslange kaarsrechte wegen, met zoveel verkeer dat je er makkelijk een vliegtuig op zou kunnen laten landen. Het landschap is wederom woestijnachtig met soms wat afwisseling in de vegetatie, laag gras in diverse tinten van groen, geel en bruin waardoor het op toendra's lijkt. Soms wat struiken die eigenlijk te hoog voor struiken zijn en te laag voor bomen, wij noemen het "boomstruik". Na 180km bereiken wij de Indiaanse stad Kayenta waar wij stoppen voor een kop gekleurd heet water, wat voor koffie door moet gaan, en iets wat op een appelflap lijkt maar dan met perzik, best lekker. Wij zijn nog maar 36 km verwijderd van de eerste bestemming voor vandaag "Monument Valley" met zijn imposante kolossale rode rotsen, vooral bekend van de vele western films die hier opgenomen zijn en niet te vergeten de stoere Marlboro cowboy. Er zijn verschillende opties om dit nationaal park te bezoeken, jij kunt een tour boeken die in 1uur en 15 minuten, in open auto's langs de hotspots rijdt of jij doet het met eigen vervoer, wij kiezen voor het laatste. Wij rijden de gehele zandpad van 27 km door kuilen, bulten, zand en losse stenen, wij doen er ruim drie uur over inclusief foto's stops. De auto (en wij ook) is helemaal bedekt door een laag rode stof maar wat bijzonder om hier te zijn. Dit gebied heeft miljoenen jaren geleden deel uitgemaakt van de Golf van Mexico, het was hier dus zee. Wij reizen nog 80km noordwaarts naar onze overnachtingsadres "la posa pintada" in het plaatsje Bluff, ik lieg niet. Jij vindt hier 1 benzinestation, een drietal motels en vier restaurants, voor de boodschappen moet men naar het 40km verder gelegen Blanding want Bluff heeft geen supermarkt, ik lieg niet. Het hotel is mooi gelegen in een decor van hoge rode rotswanden, de kamer is ruim, comfortabel, er is aandacht geschonken aan de inrichting, geen doorsnee onderkomen, een kleurrijk Mexicaanse schaal doet dienst als wasbak. Bluff beschikt ook over een klein openlucht museum, waar de geschiedenis van de Pioneers wordt weergegeven, wij worden er hartelijk ontvangen door een, in het beeld van die tijd gekleed, echtpaar die ons veel vertelt over de bewogen geschiedenis van de regio, die zich afspeelde rond 1880, voor Amerikaanse begrip een eeuwigheid, voor ons Europeanen een klein stap terug in het verleden. Wij eten vanavond in een, met oude attributen uit het wilde westen, versierde café/restaurant, met cowboy ambiance, leuk om mee te maken en de steak is om te smullen. Als kers op de taart zijn wij getuige van een zeldzaam natuurfenomeen. De volle maan wordt door de huidige stand van de aarde verduisterd en omdat deze op dit moment vrij dichtbij de planeet is weerkaatst het licht van de aarde waardoor de maan rood kleurt, de zogenaamde "bloedmaan", hier ongelooflijk goed zichtbaar door het gemis aan lichtvervuiling. De honden worden onrustig, het echoën van hun blafconcert voegt drama toe aan het geheel. Het is zo donker dat ik Jan die één meter van mij vandaan op het balkon zit, niet kan zien. De sterrenhemel is grandioos, miljoenen sterren, zelfs de Melkweg is waarneembaar. Één keer eerder in mijn leven heb ik dit in Afrika gezien, het raakte mij intens, en vanavond voel ik precies hetzelfde als toen. In het boek "De celestijnse beloften" wordt één van de inzichten beschreven als verbondenheid met het universum, ik snapte het in eerste instantie niet tot ik aan die nacht in Kenia terugdacht. Ik voel die verbondenheid met de kosmos als ik in die oneindigheid kijk, het vult mij met energie en nederigheid tegelijk, hoe minuscuul dan ook, ben ik een deel van die immensiteit. Voor sommige zal dit zweverig klinken toch laat ik het niet uit mijn verhaal omdat het mijn gevoel is, mijn beleving, in eerste instantie schrijf ik het voor mezelf en ik wil het me herinneren als ik het later teruglees. Jan is minder gecharmeerd van zoveel duisternis, hij mist licht.
Na Page was onze koers niet helemaal bepaald, het zou afhangen van de weersomstandigheden en van onze "moods". Jan blijft allerliefst in de buurt van Page. ik wil graag verder naar het noorden via de bergen. Wij sluiten een compromis, wij gaan verder naar het noorden via de highway en wij boeken alvast de resterende overnachtingen, het geeft ons rust mede daar hotelkamers dun gezaaid zijn in de regio die we nog gaan bezoeken en vele toeristen onderdak zoeken.

Geschreven door JenS.onderweg