Op het moment van dit schrijven zijn wij weer veilig thuis. 15 en 16 september zijn reisdagen die ik in één verhaal samenvat om deze blog af te ronden en af te sluiten. Zaterdag de 15e verlaten wij Inverness om 7.15uur, onze gastvrouw laat ons niet met lege handen vertrekken, zij heeft voor ons twee goed gevulde ontbijtzakjes klaargemaakt, wat aardig en attent. De reis naar Newcastle neemt 5uur in beslag en daarna nog eens 2uur wachten op vervoer naar de haven. Verder dan koffie drinken en een beetje rondsnuffelen in de winkels in de omgeving, komen wij niet. De dubbeldekker ingezet door rederij DFDS om de passagiers naar de terminal te vervoeren beschikt niet over een bagageruim onderin, al snel worden koffers en tassen opgestapeld op de gereserveerde rolstoel uitsparing, de bus raakte overvol en vele reizigers moeten genoegen nemen met een staanplaats tussen de koffers, kortom...een zooitje. Bij het inchecken voor de terugvaart vragen wij op een mogelijke upgrading, een afdaling in de catacomben van het schip zien wij niet zo zitten. De boot is vol geboekt maar uiteindelijk lukt het, na een bijbetaling van 10 pond mogen wij ons installeren in een tweepersoonshut met stapelbedden en zeezicht (heb je al gauw op een boot). Het is weekend, het krioelt van het volk van alle pluimage, stoere motorrijders in hun stugge lederen pak, giechelende Duitse jongeren op schoolreis, Britse dagjesmensen die na een vier uur durende bliksembezoek aan Amsterdam alweer aan hun terugtocht zullen moeten beginnen enz... De vaart verloopt heel rustig en zondagochtend om 9.45uur lokale tijd meren wij in IJmuiden aan. Het vervoer naar centraal station Amsterdam is goed geregeld, geen Engelse toestanden, op één punt na, niemand aanwezig om te helpen de bagage uit het ruim te halen, Jan kruipt helemaal in om bij onze koffertjes te kunnen komen. De chauffeur staat erbij en kijkt ernaar, blijkbaar hoort het niet bij zijn takenpakket. Vervoer is een punt van aandacht voor de rederij. Hoe hebben wij deze reis beleefd?... Wij hebben prachtige bijzondere natuur gezien en hebben zeer zeker van genoten maar ik denk niet dat Schotland voor herhaling vatbaar is en wat mij betreft zeker niet op deze manier. Het vaste uitgestippelde traject, de vooraf geboekte accommodaties, het strakke schema bieden mij te weinig bewegingsvrijheid. Een treinreis plannen gedurende een vakantie is leuk maar een complete reis met de trein als enige vervoermiddel is voor mij te beperkend. De enige vrijheid die je hebt is de zeer beperkte keuze van vertrektijden, aangezien meestal twee, soms drie treinen per dag rijden. Het weer werkte niet echt mee wat ook invloed op je beleving heeft, maar ja jij weet waar je aan begin als je zulke bestemmingen kiest. Ik realiseer mij dat ik nog niets heb verteld over de kleine stations onderweg, de reden is eenvoudig, de meeste bestaan uit een abri vergelijkbaar met een bushalte, en hebben zelf geen kaartjesautomaten, sommige dorpen doen een poging om het gezelliger te maken maar aan schattige, fleurige stationnetjes doen de Schotten niet mee. Ondanks een stroeve start hebben wij een goede vakantie gehad, ik ben blij dat wij toch doorgezet hebben...... Het was alleen anders. Bedankt voor jullie lieve, meelevende en soms grappige reacties. Voorlopig komt er geen blog, wij blijven de komende maanden op het nest.

Geschreven door JenS.onderweg