Als wij wakker worden zetten wij gelijk de televisie aan voor het laatste nieuws over de Tsunami. De waarschuwing is nog niet ingetrokken maar klinkt een stuk milder dan gisterenavond, men wordt geadviseerd om stranden en havens te vermijden, hoewel de stranden geopend blijven, en vooral niet in zee te gaan vanwege het ontstaan van een gevaarlijk krachtige onderstroming, een gewaarschuwd mens scheelt een "claim" aan je broek. Na een karig ontbijt, amerikaans ontbijt stelt echt niets voor, nog erger dan de franse, zijn wij weer op weg voor een rit van ongeveer 300 km met bestemming Los Angeles. De route is vandaag een stuk minder interessant waarschijnlijk omdat wij over de vierbaanse autoweg moeten rijden. Bij de eerste mogelijke gelegenheid kiezen wij om een stuk door het binnenland te rijden, wij komen langs de route veel wijngaarden tegen waarvan het groen sterkt contrasteert met de bruine stoffige aarde, een gevolg van de droogte waarmee Californië te kampen heeft, ook het zeer lage waterstand van Lake Chamuca die wij onderweg passeren, getuigt hiervan. De afdaling naar de kust met zijn bochtige weg en verre gezichten op de lager gelegen Santa Barbara doen ons denken aan de Ronda weg voor degene die het kennen. Omdat wij zin in koffie hebben maken wij een korte stop in Montecito, een buitenwijk van Santa Barbara. Wij vinden hier meer banken dan cafés of restaurants, dit chique oord straalt luxe uit, prachtige huizen, topklasse infrastructuur, zeer verzorgde tuinen en parkjes, hierin herkennen wij ook iets van de rijke wijken van Marbella, wij zijn beland in welgestelde "pensionado's" land (dit te meten aan het aantal grijze koppen). Voor een bakkie leut moeten wij toch verder trekken. Het plaatsje Carpinteria is de volgende op onze route, mooi aan zee gelegen met een lang wit zandstrand. De metershoge dunne palmbomen steken af tegen het strakke blauwe lucht, de houten huizen maken het beeld compleet, dit is voor mij Californië. Na een kleine lunch, boodschappen gedaan te hebben en een bakkie bij Starbucks zetten wij onze reis voort naar LA, de laatste twee uur van de trip rijden wij stapvoets in de file. Rond 18uur komen wij eindelijk aan bij onze nieuwe onderkomen voor drie nachten. Onze gastvrouw is niet aanwezig maar zoals afgesproken ligt alles klaar zodat wij het guesthouse in kunnen, deze is boven de garage gesitueerd. Als wij binnentreden is het wauw gevoel niet te onderdrukken. Het is heel ruim, met een volledig ingerichte keuken inclusief vaatwasser, eethoek met grote tafel omringd door zes stoelen, een eetbar met vier krukken, een grote lederen zitbank, een groot antiek bed versierd met veel kussens en mooie witte sprei, alles is smaakvol ingericht en heel schoon en last but not least 8 ramen laten rijkelijk het licht naar binnen schijnen. Wij hebben ook beschikking over een eigen terrasje met meubilair omringd door uitbundig bloeiende bougainville, dit geheel in een straat met grote villa's in een keurige buurt. Het is duidelijk er zijn airbnb's en AIRBNB'S. Wij gaan er lekker van genieten

Geschreven door JenS.onderweg