Helaas regent het lichtjes vanochtend waardoor we niet buiten op de patio kunnen ontbijten. Elke dag een ander ontbijt en vandaag is dat een omelet met champignons. Ook is er huisgemaakte sinasappelcake met chocoladesaus.
Er zijn nieuwe gasten, ook Nederlanders. Ze komen bij ons uit de buurt. Wat blijkt na enig gepuzzel, het nichtje van de man is de collega van Lianne bij het MMC. Klein wereldje toch!
We gaan rijden, de auto blijkt ineens bedekt met een laagje zand dat met de regen is neergedaald. Alle auto's zitten onder!
Na Gjirokastër gaan we de bergen weer in, en na een klein uurtje draaien we de parkeerplaats bij de "Blue Eye" op. Er zijn in Albanië twee blue eyes, de andere in de Albanese Alpen bezochten we vorige week. We parkeren er (300 leke/3€), en de entree is 50 leke/0,50€ pp.
Vanaf de kaartverkoop slingert er een uitstekende verharde weg met voetgangerspad naar boven. Het is twee kilometer lopen. Veel mensen vinden dat te ver, dus er is ook een "toeristentreintje" en elektrische stepjes. Het hele gebeuren is net iets te toeristisch uitgebaat, dat vinden wij zelf wel jammer. Maar goed, ineens zijn we er dan, de Syr i Kaltër, het blauwe oog van Saranda. Het is een hele diepe bron van minstens 50 meter diep met superhelder water. De bron stuwt het water met grote kracht naar de oppervlakte. Vele tinten blauw, van heel licht blauw naar turquoise naar diep blauw. Fel groene algen, mooie vegetatie van reuze bladeren langs de oevers. Overal fladderen libelles rond, ook die zijn blauw, ze matchen perfect met de blauwtinten van de bron. Zo mooi, en dan schijnt de zon nog niet eens vandaag! Anders was het water nog feller blauw geweest waarschijnlijk. Er is een viewplatform recht boven de bron, geweldig om zo de diepte in te kijken!
Hoewel een tikkeltje al te toeristisch uitgebaat, is deze plek wel echt een must-see als je in de buurt bent.
We rijden door naar onze eindbestemming, Ksamil.
Onderweg krijgen we een melding dat de bandenspanning te laag zou zijn. Dat is zo verholpen bij een bandencentrum wat we zojuist passeren. De man checkt gratis en voor niks alle banden even.
In Ksamil is het even zoeken naar het Otto Hotel. We krijgen hier een prachtige ruime kamer met een terras buiten. Zeer aangenaam modern ingericht, zeer comfortabel.
We gaan eten bij het "Basilico" restaurant, pasta en risotto. En we lopen nog even langs een strandje. Het hele strand is bezaaid met parasols en ligbedjes. Dat hadden we al wel gelezen. Geen enkel stukje openbaar strand.
We zitten nog even lekker op ons terras, en in de avond lopen we via een andere baai naar een goed aangeschreven visrestaurant "Ftelea Peshku". Heerlijk gegeten, Michel visrisotto en Lianne gebakken garnaaltjes. Smullen!

Geschreven door BoschVertrekt