Vroeg wakker. Het eerste wat we zien als we naar buiten kijken zijn twee honden die een nummertje maken op het strand. Een derde hond kijkt vermoeid toe. Het is pas half 7!

Lianne voelt zich stukken beter. Gelukkig wel ja!
We kunnen nog even snorkelen of wat voor onszelf doen.
Tegen 8 uur is het ontbijt in de grote open bamboe eethuisje.
We verlaten daarna het eiland en gaan meteen 2 uur varen. De zee is een heel stuk kalmer dan gisteren en dat is wel fijn.
We komen aan bij een bounty eilandje, Araw island. Een plaatje!!
Het koraal is hier niet zoveel, maar de fel blauwe zee, het witte strand, de palmbomen, het is om te watertanden zo mooi.
Blauwer dan blauw water, het strand is van poedersuiker.
Er zijn genoeg vervelendere plekken op aarde om te zijn.
Het is vandaag Sinterklaas, en Nederland is heel ver weg.
Maar door deze expeditie te maken krijgen wij het mooiste kado ooit!
Blijkbaar heeft Jessica uit Pennsylvania ook nog eens een drone bij!
We gaan uit ons dak als de drone overvliegt en wij enthousiast gaan zwaaien vanuit die hele blauwe zee bij de boot.
Filmpje stuurt ze nog door.

Na deze prachtige stop varen we weer een eind verder.
En het wordt steeds mooier. Save the best for last!
Dat gaat zeker op voor Ditaytayan sand bar island.
Een spierwitte zandbank omgeven door een prachtige turkooise zee.
Waarin ook nog eens de prachtigste koralen te zien zijn. We zien hier ook wat nieuws, grote geribbelde schelpen met prachtig gekleurde weekdieren erin. Kom je te dichtbij dan klapt de schelp dicht. Blauwe, groene, paarse, aubergine met bordeauxrood, in vele tinten zijn ze daar te bewonderen. We zijn meer in het water te vinden dan op het droge. Daardoor duurt het ook even voordat iedereen door heeft dat de lunch klaar staat.
En wat voor een lunch! We hoeven straks vast 3 weken niet meer te eten.
Gefrituurde garnalen in tempura. Inktvis in paneer. Springrolls. Iets met kip, nog een kipcurry, okras. En "Philippine power", witte rijst! Een grote schaal fruit na.

Daarna weer snel het water in. Of met de kano naar het witte strandje. Ook leuk! Jaloers makende plaatjes schieten. Te leuk!
We kunnen ons met moeite losrukken van deze droomplek.

Nog 2 uur varen naar Coron. De nieuwe jonge kapitein(tje) krijgt het voor elkaar om met de schroef in het koraal te komen en er breekt iets af. Robinson gaat kijken met de duikbril. Afgebroken!
Dobberen we daar net voor de kust met Coron in zicht.
Een andere boot neemt ons op sleeptouw, dus uiteindelijk kunnen we toch afmeren. We nemen afscheid van iedereen en van Raymond, Robinson en de rest van de crew.
Wat een droomreis was dit. Weinig comfort, een totale digitale detox. Maar wat was het geweldig deze Keelooma expeditie!

We nemen een tricycle naar ons hotel Acacia Garden Inn. En daarna een hapje eten. Wat zullen wij straks pitten. En wellicht komen er ook nog wat idyllische strandjes en eilandjes in de dromen voorbij.

Geschreven door BoschVertrekt