We krijgen het ontbijt op het dakterras met een prachtig uitzicht over de wijk Mangalem. Zeker niet verkeerd. Het is een beetje bewolkt, het is vandaag een dag met een dipje qua weer met wat regen. Dus op tijd naar het kasteel van Berat wat boven op een heuvel ligt. Best nog wel een stijle klim er naar toe. Maar dan heb je ook wat. Het kasteel van Berat is eigenlijk een klein dorpje binnen de kasteel muren.
Er zijn ook verschillende kerken. We zien er 5, tenminste van de buitenkant want geen een is er open. Das in Nederland nou ook altijd. Maar goed, de mooiste heeft een soort traliewerk maar dan van steen en Michel kan de frescos door dat gat toch fotograferen. Ze zijn trouwens wel heel mooi!
Er is een viewpoint hoog op de rots en je hebt daar prachtig zicht op het historische stadsdeel Gorica. En over het dal met de Osum rivier en "nieuw" Berat in de verte.
We spekken de lokale horeca door op een terras een koffie te bestellen.
Veel toer groepen met duitse ouderen, ze lopen met koptelefoons op. Twee jonge meiden in de groep, dat lijkt me niet tof voor hen. Met de verkeerde organisatie geboekt blijkbaar.
Na de koffie dalen we weer af naar Berat old town.
We pikken de auto op en rijden naar onze volgende bestemming, Gjirokastër.
Het is 176 km rijden. Onderweg veel tunnel kassen van plastic en de groenten en fruit worden verkocht aan tafeltjes langs de weg. Veel aardbeien en tomaten.
Dan trekt het ineens helemaal dicht en begint het hard te regenen. Hmmmm, niet zo fijn. Nog steeds in de regen komen we aan bij de Patio Rooms in Gjirokastër. We krijgen hier een ruime kamer met een nog ruimer balkon, met zicht op het kasteel.
Als het droog is lopen we naar de oude bazar, het is 1,2km. Herkenbaar, want hier is een aflevering van "Wie is de Mol?" Albanië opgenomen. De deelnemers moesten hier de straten bedekken met tapijten van de handelaren.
We gaan eten bij een nostalgisch maar ook hip tentje, "Edua". Heerlijk gegeten, met nog een dikke joghurt met walnoten en honing na.
Terug bij het appartement nog zo'n 1,5 uur gekletst met eigenaar Ergest, een zeer vriendelijke en breed georiënteerde man. Daarom ook, kleine hotelletjes zijn vaak het allerleukst voor contact met de lokale bevolking!

Geschreven door BoschVertrekt