Woensdag 29 maart, el Himma. De zon schijnt volop als we wakker worden, het beloofd een mooie dag te worden.
Het ontbijt is beneden in een soort overdekt gedeelte wat ze bij het huis hebben betrokken. Een soort tent/ontbijtzaal. Niet echt gezellig, maar we doen het er mee. Er komt roerei, brood met hummus, jam, olijven en tomaat. Koffie moet apart gevraagd worden. Het is ruim voldoende en wordt opgediend door een oud baasje in traditionele kledij.

Na het ontbijt vertrekken we naar Umm Qais. Daarvoor moeten we langs Irbid afrijden maar we missen de afslag en nu rijden we er dwars doorheen. Best nog een grote stad. De navigatie en de bruine borden "Umm Qais" matchen niet dus dat maakt het ook niet eenvoudiger.
We geraken uiteindelijk natuurlijk toch wel in Umm Qais. Daar is een mooie Romeinse opgraving.
We betalen 5 jod entree (de Jordanpass is verlopen) en gaan naar binnen.
Zo nu eerst een kop koffie in dat leuke restaurantje daar. Maar helaas, de Umm Qais resthouse is gewoon dicht. Gemiste kans, want hier komen ook bussen toeristen.

We bekijken de uitgestrekte opgraving, of tenminste een stuk ervan. Ook hier zijn oude wegen met zuilen die deels nog overeind staan. Het leuke is dat er tussen de spleten van die pilaren hele gave grijs blauw gespikkelde hagedissen zitten. Ze verschuilen zich als je te dicht bij ze komt. Even later koesteren ze zich weer heerlijk in het zonnetje.
Het begint wel hard te waaien maar de temperatuur is goed.
Vanaf een uitzichtspunt zien we het meer van Galilea liggen. Daar waren we in 1993.
Je kunt hier dus Israel en Syrië zien liggen. Ook Damascus en Beirut zijn niet heel ver weg. Toch bijzonder! Libanon daar willen we ook nog ooit heen, Syrïë zal waarschijnlijk wel lange termijn planning blijven.

Ondertussen zien we nog een wilde schildpad, en is het resthouse net open gegaan om 12 uur.
Tijd voor koffie en een lunch. Linzensoep wordt het. Er komt een hele bus italianen daar eten, gedaan met de rust!
Het resthouse is prachtig gebouwd tussen de ruïnes en dankbaar gebruik makend van de bogen, arcades en van de plek zelf. Ook bekijken we nog even het kleine museum.
Umm Qais, een prachtige plek vol oudheden, maar het kan niet op tegen zijn grotere broer Jerash.

Nog 8,5 km naar el Himma, een dorp met heetwater bronnen. Onderweg 2 checkpoints van het leger. K
Je zit hier pal tegen de grens met Israel. Paspoorten! Ze twijfelen of ze ons door gaan laten. Maar gelukkig, we mogen verder.
Als we bij de locatie van ons hotel aankomen zien we het niet.
We zijn bij een politieburo. De agenten bellen iemand die ons komt ophalen. Alleen is die helaas van een ander hotel dan wat we geboekt hebben.....ze bellen.
Ohhh jullie moeten tegenover het politieburo zijn. Daar is een weggetje naar beneden, met een grote houten poort. Die hebben we straks helemaal gemist. Abdullah staat al buiten naar ons te zwaaien.
Maar we zijn er! In het warm water paradijs. Een prachtig royaal zwembad te midden van tropische begroeiing. Supermooi. Het water komt uit een bron 200 meter verderop en is heerlijk van temperatuur. Ook zijn er twee kleinere badjes en een watervalletje waar nog warmer water uitkomt.
We hebben dit paradijsje voor ons alleen, hoe heerlijk! We zwemmen enkele uren tot we rimpelige vingers krijgen.

Onze kamer hier is ook werkelijk prachtig! Met een "koninklijk bed" en een balkon dat uitkijkt op de tuin en het zwembad.
In de avond komt de eigenaar Raid met zijn dochter. Hele leuke gezellige moderne mensen. We eten samen, een schotel van rijst met kip (maqloba wat "omgedraaid" betekend).
Supergezellig. Dochter Mina vertrekt overmorgen naar Duitsland, Heidelberg voor een half jaar stage. De eigenaar doet niet meer aan ramadan, hij is atheïst geworden. Zou beter voor het land zijn als meer mensen van hun geloof afstappen hier zegt hij. De islam maakt hier heel veel kapot.
Zo wordt het heel gezellig. Open discussies en mooie verhalen. Er komen hier ook veel mensen die op de ambassades in Amman werken, om te ontspannen. Tijdens corona zaten ze dan ook continu vol. Raid is ook uit 1965 net als Lianne. Kijk dat schept een band!
Ze hebben ramadan sweets uit Amman meegebracht, turkish cakes heel fluffy met mierzoete fruittopping. Super lekker.

Geschreven door BoschVertrekt