Villa de Leyva. 8 september.
Al voor de wekker gaat om 04.50 uur zijn we al klaarwakker. Iemand probeert onze buurman wakker te krijgen door keihard op zijn deur te bonken. Nou ja......
Ff een snelle douche en dan door naar het ontbijtbuffet. Je kunt hier tussen 4 uur 's nachts en 11 uur in de ochtend ontbijten. Alles is helemaal ingesteld op de vertrekkende en aankomende reizigers.
Na het ontbijt gaan we de backpacks ophalen en we nemen de shuttlebus van 05.48 uur.
4x per uur kan je hier net geen 24 uur per dag van en naar Schiphol. Hoe handig is dat! We sliepen hier al eerder in 2018 voor onze vlucht naar Oman.

Goed, op Schiphol meteen door naar de afhandelingsbalies van KLM.
Hier staat een kleine rij. Na ongeveer een half uur zijn we aan de beurt. Flightbags om de rugzakken en inleveren. Michel 11 kg en Lianne 12,5 kg. Best netjes.
Voor de security is er geen wachttijd en voor de douane ook niet. Binnen een uur handelen we alle zaken af, en kunnen we op zoek naar koffie. Die kopen we bij de Starbucks. Ook hier zijn de prijzen enorm gestegen. Dat zal wel weer aan de oorlog in de Ukraine liggen, een algemeen gebruikt excuus voor alle prijs stijgingen.
Tegen 10 uur gaan we boarden. Er komt een zwart busje aanrijden met twee marechaussees en twee mannen. Deze worden via een apart trapje de slurf ingeleid. Zijn wij hier nou getuige van de uitzetting van illegalen/drugskoeriers/criminelen of van wat eigenlijk? Vul zelf maar in.
En die zitten dan gewoon op onze vlucht, een reguliere vlucht naar Colombia? Blijkbaar wel ja.
We vertrekken met bijna 55 minuten vertraging wat wel jammer is. De vertraging lijkt 'm vooral te zitten in de bagage afhandeling. Maar goed we zijn vertrokken. Via de klm app kunnen we volgen waar onze bagage is, in het vliegtuig in ons geval.
Hoewel lang niet alle processen goed verlopen bij KLM wordt ik toch nog steeds erg blij van KLM blauw. My favourite color toch wel. De vlucht duurt 10 uur en 10 minuten. We krijgen 2 maaltijden en tussendoor nog een sandwich. De crew is superaardig. Om 14.15 uur lokale tijd landen we op El Dorado airport in Bogota.
De rij voor de immigration is enorm. Ze controleren je vooraf online ingevulde check-MIG. En bij de meeste mensen ook hun covid vaccinaties. Een stempel voor 90 dagen en we zijn binnen. We kopen allebei een Colombiaanse simcard met internet van Claro.
Al met al zijn we 2 uur verder. De vertraging op Schiphol en de lange wachttijden hier maken dat we zowieso de laatste bus naar Villa de Leyva niet meer gaan halen.
We proberen Uber. Maar de nieuwe simcard in combinatie met onze nederlandse creditcard werkt niet.
Een gewone taxi wil ons voor Uber prijs wel brengen. Mooie oplossing!
De rit is 4 uur. Maar wat doet dat mannetje, hij rijdt ons naar het grote busstation. Taxichauffeurs zijn overal ter wereld hetzelfde, ze willen je een poot uitdraaien. Mooi niet dus! We betalen een bedrag wat ons redelijk lijkt en dat is het dan.
En daar staan we dan in dat immens grote busstation Terminal de Transportes Bogota. Navraag bij verschillende loketjes bevestigd dat er inderdaad vandaag geen bussen meer naar Villa de Leyva gaan. Morgenochtend om 5 uur weer. Een assistente van de terminal probeert een Uber te bellen. Wij proberen het ook nog 20x met de app en 2 creditcards en 2 betaalpassen. Helaas nada.
Er is een hotel in de buurt maar we hebben een reservering in Villa de Leyva. Ik bel ze om uit te leggen dat we vanavond waarschijnlijk niet kunnen komen. Want ja, hoe dan?
De dame van de receptie van hostal Renacer zegt dat we een bus naar Tunja moeten nemen en van daaruit een taxi naar daar. Oke, en dat lukt. We kopen kaartjes met de maatschappij Libertadores naar Tunja. De rit zou 2,5 uur duren maar duurt 4 uur. We zitten in de avondspits en heel Bogota is onderweg. We zijn verschrikkelijk moe en we dutten wat. De stoelen zijn zeer comfortabel en er is wifi jn de bus. Bij het spiksplinternieuwe station van Tunja gaan we er uit. Via Finca hostal Renacer komen Laura en haar vriend ons daar ophalen. De rit duurt een uur. Door een schitterend verlicht Villa de Leyva komen we aan bij hostal Renacer. Ook weer een pareltje! We zijn inmiddels 24 uur wakker, en duiken direct het bedje in. Wat een dag zeg! Maar we zijn waar we heen wilden. Morgen maar eens verder kijken.

Geschreven door BoschVertrekt