Eindelijk regen

Colombia, San Martin de Amayacu

Zondag 2 oktober, San Martin de Aayacu.
Vroeg op, de hanen kraaien net zo lang en zo hard totdat iedereen wakker is.
Al voor het ontbijt is er buiten een aantal mensen bijeen. Er blijkt een prachtige toekan in een boom te zitten. Wij hebben hem helaas niet gezien. We ontbijten met de Nederlanders, Duiters en vrijwilliger George from England.
Gebakken eitje, brood en fruit.

Dan gaan we op pad met Florentino. Lange broek, lange mouwen, regenlaarzen. Want we gaan op junglewalk in het primaire regenwoud. Dat is normaal een uur varen stroomopwaarts, maar met het lage water de vele vele boomstammen in de rivier wordt het ruim 1,5 uur. We stappen 3x uit om een stukje te lopen zodat de boot makkelijker verder kan.
Maar eindelijk zijn we er dan toch.
We klimmen de wal op en gaan van start. Florentino voorop met een groot kapmes. Wij er achter aan. Het is enorm heet en vochtig in het oerbos (selva primera). We dragen regenlaarzen, lange broeken, lange mouwen en petje. Sokken over de broek. Dat is zo ongeveer het kledingvoorschrift voor hikes in tropisch regenwoud. Alles is zeer weelderig begroeid, in 50 tinten groen. Mega lange sterke lianen, veel planten die parasiteren op andere planten zoals bromelias. We zien weinig dieren, wat vlinders en twee gave kevers. Geen spinnen deze keer!

We gaan op een gegeven moment op een boomstronk zitten om uit te rusten. Water drinken en zoute crackers eten, wat smaken die dan lekker zeg!
We horen ineens heel hard vogel gekrijs. Florentino luistert en zegt dat zijn condors die vechten om een prooi. We kunnen wel eens kijken of we dichterbij kunnen komen. Hij luistert goed, ruikt waar de prooi is en loopt er recht op af. Met het kapmes hakt hij het een en ander plat. We zien de condors vertrekken heftig fladderend van boom tot boom. Condors zijn hele grote aaseters en je vind ze voornamelijk in de Andes. Hier in de Amazone vind je een iets kleinere soort. Nu ruiken wij het kadaver ook de geur van rottend vlees. Het is een soort hertachtig dier geweest (venado). Een jaguar vangt zo'n beest, eet het gedeeltelijk en dan zijn de condors aan de beurt. En dan de insecten. Zo wordt het kadaver compleet kaal gevreten tot alleen het skelet overblijft.
We lopen langzaam terug, het begint te regenen en te donderen. Florentino vraagt of we dat in Nederland ook hebben, de donder. Hij heeft werkelijk geen idee hoe dat in andere landen is.

Onderweg op de boot gaan we nog vissen. Met een simpel takje met een touwtje met aas.
Als het regent bijten ze beter. Klopt, ze eten alle aas van de haak maar bijten doen ze niet.
Toch leuk om te doen al worden we steeds natter.
Geen piranas gevangen helaas!

In de namiddag gaan we op de koffie bij gids Nicasio en zijn vrouw Lyda. Het allerlaatste huisje van het dorp.
Ze wonen vlakbij het kerkhof zijn op dat ligt het hoogst. Er zou internetverbinding zijn, maar de verbinding is zeer traag, geen succes.
In de avond drinken we biertjes met de andere gasten. Ook komt er een fles argadiente op tafel. Het wordt steeds gezelliger. Maar om 22 uur stopt hier de elektriciteit en gaan de meesten toch maar op 1 oor.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.