Donderdav 30 maart, Oerle.
Heerlijk geslapen onder de echt donzen dekbedden. De zon schijnt en we staan lekker vroeg op. Het lijkt ons namelijk wel een goed idee om nog voor het ontbijt een plonsje te wagen in het hotspring zwembad van el Himma.
De wind is wat gaan liggen, de zon schijnt, het is buiten 15°C en in het zwembad is het water echt heerlijk warm. Boven in het jacuzzi gedeelte met de waterval is het water zelfs nog even een tandje heter. Echt genieten dus! Met volle teugen zelfs.

Het laatste ontbijt hier in Jordanië. Met omelet, koffie, brood met hummus, kaas en tomaat.
Rait neemt ons na het ontbijt nog mee voor een village walk. Het is een dorpje van niks. Maar de Mövenpick keten is hier een heel luxe resort aan het bouwen. Met mooie donkere stenen uit de omgeving. Het wordt heel minimalistisch maar de prijzen zullen rond de 500$ per nacht komen. Onnoemelijk luxe. Midden op het terrein ligt de bron van de hotsprings, er omheen komt een luxe golvend zwembad. Het water van de bron is geweldig mooi blauw, apart blauw.

Het dorpje is verder heel armoedig. Het waait nog steeds. Lianne krijgt zand achter haar lens. Even uitdoen en weg is de lens. Gone with the wind? Pas nieuwe gekocht. Das niet fijn. Maar na een tijdje zoeken vind ze de lens gelukkig toch weer terug op het korrelige kiezelzand. De speld in de hooiberg is terecht.

Ooit waren hier ook publieke baden. Ze zijn ook eigendom van de familie van Rait. Aparte baden voor mannen, vrouwen en families. Nu niet meer in gebruik, dus leeg omdat bezoekers te veel vernielden. Heel jammer. Overal kletteren warme watervallen naar beneden de Yarmuk in. We dalen af naar de oever van de Yarmuk rivier, een zijrivier van de Jordaan en de grens tussen Jordanië en Israel hier.
Er vliegt een schitterende vogel over het water. Heel fel turkoois met donkerblauw. Vast een groter type ijsvogel. Helaas zien we de vogel maar één keer.

De grens tussen Jordanië en Israel is hier heel bijzonder. De Israëli's hebben hier namelijk een "smart fence" gebouwd, kilometers lang. Loopt er een dier of iets anders tegen de afscheiding met pikkeldraad dan gaat er een alarm. Binnen 2 minuten komt er een drone de situatie bekijken. Dan wachten ze nog 5 minuten en bepalen of er geschoten moet worden. Ook geen lekkertjes die Israeli's......
Heel intimiderend zo'n afscheiding. Gelukkig valt er echt zelden iets voor in el Himma.

We nemen nog een koffie en dan nemen we afscheid. We gaan richting vliegveld. Door de Jordaanvallei, waarbij we nu niet door de steden hoeven. Rijden we langs Pella opgraving maar er ontbreken route borden. Bij een Dolmen veld is niks meer te zien, alles is ingestort.
We kopen wat bananen als lunch.
Het begint hoe langer hoe harder te regenen richting vliegveld. Auto inleveren en naar binnen. Eerst een koffie bij Starbucks we hebben nog tijd genoeg.
Bagage inleveren, er zijn veel groepen. NVR en ANWB. De ANWB groep is erg groot, gelukkig zijn wij nog geen "anwb stel"!
Dan nog een hapje eten op het vliegveld. Er is beperkte keuze, alleen de reguliere internationale ketens.
De Mac heeft een "ramadan deal". Een royale maaltijd met daarbij een ingepakte dadel voor Iftar. Goeie deal, we nemen 2 ramadan maaltijden. Voor de helft van de prijs op Schiphol.

De vlucht terug met Transavia duurt ruim 5 uur, wind tegen. We landen om 01.30 uur. Bagage duurt lang, maar de bus naar P3 staat wel klaar.
Zo, nu nog 1,5 uur naar huis rijden. Het is zowieso niet fijn om in de nacht op Schiphol aan te komen.
Als we bij de auto aankomen doet deze echter helemaal niks. De deur krijgen we open met de reserve sleutel maar de auto doet niks.
We bellen de ANWB, die geeft ons het nummer van de KIA pechservice.
Het begint ook nog eens keihard te regenen, de kofferbak gaat ook niet open en de achterdeuren ook niet. De voorportieren gaan wel open. Daar zitten we dan, in de donkere auto, de ramen beslaan. Met zicht op de Schiphol verkeerstoren dat dan weer wel. De bagage wordt ook nat buiten.
Na 45 minuten komt de pechhulp.
Ah hij ziet het direct! Accu leeg bij hybride autos komt erg veel voor. Komt door de beveiliging van de auto, en lange tijd stilstaan. Binnen 1 minuut is het gefixt, hij heeft er vannacht zo al 3 gehad. Nou ja.......
We kunnen gaan rijden, het is 3 uur s'nachts. Om half 5 zijn we thuis en kunnen we eindelijk ons bed opzoeken.

We hebben een prachtige reis gemaakt. Jordanië is wel een land van de tegenstellingen, woestijn en bloeiende bergweides met nomaden met grote kuddes schapen en geiten overal. Met hele bijzondere zeeën, rode en dode zee. Modern koningshuis, maar dat zie je totaal niet terug in de samenleving. Streng islamitisch, vrouwen bijna altijd gesluierd, vaak zelfs met burkas. Het land waar vrouwen weinig rechten hebben. Waar een man officieel 4 vrouwen mag hebben, maar een vrouw slechts 1 man.
Mooie landschappen, maar ook heel veel zwerfafval. Waar je makkelijk zelf kunt rijden want er zijn toch geen verkeersregels. Toch weinig ongelukken gezien.
Waar je steeds op je hoede moet zijn qua service en betalingen, het blijven arabieren. Waar je ook dingen meemaakt die echter onbetaalbaar zijn, zoals
Drijven in de Dode zee
Sterren kijken op een heldere nacht in Wadi Rum
Waar je onder een echt hete waterval kunt staan.

We zijn wel een beetje klaar met die hummus elke dag, en kijken al uit naar een bruine boterham met kaas.
Jordanië heeft ons verrast, we hebben een paar bijzonder fijne weken gehad. Met een extra handicap, de ramadan. Dat was niet altijd gemakkelijk. Als het enigzins kan, is het beter niet tijdens de ramadan te reizen.
Maar het is zoals het is, we hebben het echt fijn gehad! Sukran!

Geschreven door BoschVertrekt