Ook vannacht veel regen maar in de ochtend toch weer droog. Vandaag was de laatste kans om te gaan zwemmen met de walvishaaien. Gisterenavond spraken we een stel dat daar langs was gekomen en het was echt ongelofelijk. Honderden aziaten in oranje zwemvesten hangend aan bootjes. Die kunnen niet zwemmen maar willen wel graag de walvishaai aanraken. Dat soort praktijken, een complete kermis, en dier onvriendelijk. We besluiten dat hoe graag we ze ook willen zien, dat dit niet de juiste manier is. We slaan over.

In plaats daarvan hebben we een mountainbike tour geboekt. Wij tweeën met een gids, hij is 20 jaar en heet Jhonrey.
Een uiterst vriendelijke jongeman. Eerst fietsen we langs de rijstvelden met de waterbuffels. Er staat een witte reiger boven op een buffel.
We fietsen tot de bron. Hier wassen mensen hun kleding en hun haar.
We stoppen bij een mannetje dat zijn net geoogste rijst aan het drogen is op een stuk plastic. Geduldig harkt hij zijn oogst heen en weer om het wat droogproces te versnellen.
De volgende stop is bij de markthal. Buiten het aanbod in groente en fruit is er nog een attractie. Elke zondag is het naast de markt ook "brommershow" van de jongelui van Loboc. Wie de best gepoetste, meest blinkende, en snelste brommer heeft. Kijk en vergelijk! Boys will be boys!
We rijden een stuk verder door richting het strand. "Of we van karaoke houden" vraagt Jhonrey? Nou nee, kunnen we ook op een rustig plekje aan zee wat drinken? Tuurlijk kan dat. Het is best druk aan zee. Het is eb en er zijn veel mensen in de zee. De meesten staan gewoon wat te praten zonder te zwemmen. De kinderen spelen of bouwen zandkastelen. Het water is heerlijk warm. Hele families vermaken zich hier.

Op de rit terug stoppen we nog (op verzoek) bij een cockfighting arena waar de hanengevechten worden gehouden. Het is een zeer eenvoudig gebouw, maar er zijn zeker ook kleine tribunes en de hanenvecht plek is in het midden op een verhoging afgezet met glazen wanden. Nu worden er spelletjes gespeeld, er wordt gedronken en er gaat flink gewed worden op de winnende hanen. Hoewel dit tegen onze principes is, is het onderdeel van de Filipijnse cultuur. En daarom ook interessant om te zien. De echte hanengevechten beginnen pas over een uurtje. Buiten zit een vriendelijk meneertje met zijn haan op schoot. De haan is ook ingeschreven om te vechten zometeen. Nog maar een mooie foto van maken voordat ie straks wellicht nog in de stoofpot eindigd.
Na de lunch gaan we nog een stukje lopen naar het dorp. Op de terugweg begint het ineens keihard te regenen. We kunnen schuilen in een voorportaaltje van een huis. Die lieve mensen komen zelfs nog stoelen neerzetten voor ons!
Als het wat droger is klappen we de parapluutjes uit en lopen we terug naar Fox & Firefly.
Het laatste avondmaal hier in het resort. We sluiten daarom niet af met koffie maar met een mojito en een mangofloat.

Geschreven door BoschVertrekt